“Kadın ve çocuk hakları parti siyasetinin olmadığı gibi baro siyasetinin de aracı olamaz. Bu işin tarafı olmaz.”
Türkiye’nin ilk kadın baro başkanlarından, eski Ankara Baro Başkanı Sema Aksoy‘dan Türkiye Barolar Birliği yöneticilerine sitem geldi. Aksoy, kadın hakları için büyük emeklerle yıllar önce temelini attığı Gelincik projesi için kurulan merkezin açılışına davet edilmediğini söyledi.
Facebook hesabından sitem dolu bir açıklama paylaşan Aksoy şu ifadeleri kullandı:
“Türkiye Barolar Birliği’nin Sayın Başkanı Erinç Sağkan ve Başkan Yardımcısı Sibel Suiçmez ile Yönetim Kuruluna sesleniyorum.
Kadın ve çocuk hakları parti siyasetinin olmadığı gibi baro siyasetinin de aracı olamaz. Bu işin tarafı olmaz.
Şimdi gelelim olaya; Bir emeğin nasıl yok sayıldığına.. adaletten, vicdandan bahsedenlerin nasıl sınıfta kaldığına.
Fotoğrafını gördüğünüz açılış 7 il Barosunda oluşturduğumuz Şiddet Mağduruna Destek Merkezleri’nin açılış törenidir. Bu açılışın başlangıcı 2018 yılı sonlarına uzanır. O yıl daha önce kurucusu bulunduğumuz Gelincik Merkezi örneklerinin gerçekleştirilmesi için yardım istendiğinde kabul etmemem söz konusu olamazdı. 2011 de Ankara Barosu’nda iken başlattığımız bir mücadelenin Türkiye’ye yayılması, her il Barosu nezdinde kadınların başvuracağı hukuk merkezlerinin olması en büyük hayalimdi.
Projenin hukuk uzmanı olarak çalışmaya başladım. Gelincik projesinde başından itibaren yıllarca birlikte çalıştığımız , çocuk ve kadın hakları alanında uzman Av. Şadan Tutumlu ve bir dünya markası haline gelmiş yazar, gazeteci, sendikacı Yaşar Seyman’la ( STK uzmanı) ve psikoloji, iletişim sosyal hizmet uzmanı diğer arkadaşlarla birlikte adım adım ilmek ilmek 7 ilde merkezin oluşumunu kadınlar ve çocuklar için heyecanla dokuduk. Projeyi şekillendirip sonra aylarca illerde saha çalışmaları yaptık. Merkezlerle ilgili hukuki dokümanların, eğitim modüllerinin hazırlanması, merkezlerin fiziken oluşması, eğitici eğitimlerinin ve merkezlerde çalışacak avukat eğitimlerinin yapılması gibi pek çok konuda 3 yıllık bir çalışma yaptık.
MERKEZLER HAZIRLANDI VE BİTTİ
Seçimden hemen sonra, seçilen TBB başkanı Sayın Erinç Sağkan’ı bu konuda bilgilendirdim ve her kaybedilen günün kadınların yararlanacağı hukuki destekten yoksunluk anlamına geleceğini belirterek açılışların derhal yapılmasını rica ettim.
Ancak büyük bir heyecanla yürüttüğümüz projemizin son ayağında büyük bir ayıpla karşılaştık. Her adımını proje ortakları ve ekip arkadaşlarımızla şekillendirdiğimiz bu konuda ne hikmetse TBB seçiminden sonra hiç aranmadık ve yok sayıldık.
Devamı aşağıda…
Merkezlerin açılış töreninin yapılacağını tesadüfen bir tweetten öğrendim. Bu durumu UNDP’nin ilgililerine ilettiğimde uzmanların tek tek aranacağını programla ilgili bilgilendirileceğini söylediler ancak açılış günü dahil olmak üzere ne bir bilgilendirme ne bir çağrı/ davet hiçbir şekilde bizlere yapılmadı. Ama Ankara Barosu’ndan gelen mesajla onların bile arandığını işin içine dahil edildiğini gördük. Sayın Sibel Suiçmez’in bu işi TBB adına yürüten kişi olarak STK temsilcileri vs. davetlileri arayıp davet ederken, projeyi kotaran meslektaşlarını, ekibi yani projenin mimarlarını da aramayı ya da arattırmayı! aklına getirmesini beklerdik.
Sayın TBB Başkanı Erinç Sağkan, bu açılış töreninde bilginiz dahilinde olmasına rağmen proje uzmanları arkadaşlar (üstelik bir önceki baro başkanınız, eski çalışma arkadaşınız) nerede diye sormak aklınıza gelmedi mi?
Bu yaklaşım büyük bir saygısızlıktır. Emeği görmemek ve hak yemektir.
Geçmişte aynı zihniyetin bizler Ankara Barosu’ndan ayrıldıktan sonra Gelincik Projesinin geçmiş tarihini web sitesinden nasıl sildiklerini bildiğimiz için bu tür davranışlarının alışkanlık olduğunu da biliyoruz.
Sevgili arkadaşlar, lütfen bu ruh halinden kurtulun. Seçimler gelir geçer, devran hep döner ama bir kutsal mücadele saydığımız kadın ve çocuk hakları mücadelesi de hep sürer. Bu yolculuklar uzun yolculuklardır. Adaletten, vicdandan bahsederken bu tür hiç kimseye faydası olmayacak ama mücadeleye zarar verecek davranışlar kabul edilemez.. Bu mücadele tarafsızlık, üretim ve samimiyet ister. Kadına yönelik şiddet ve çocuk istismarı gibi konularda mücadelelerin sürekliliği ve kurumsallığı önemlidir.
Türkiye’nin tipik sorunu olan kadına yönelik şiddet sorununun siyasileştirilmesi ve kişisel çıkarlar için kullanılmasını hep birlikte önlemek zorundayız. Her bakan değiştiğinde bu alanlardaki mücadelelerin nasıl sekteye uğradığını konuşurken kendi evimizin önünü süpürmez, kendi meslek örgütlerimizin hatalarını görmemezlikten gelirsek olmaz.
Bilinsin ki bizler, bir kadının yaşamı için tüm emeklerimizi helal ederiz.
Emek veren herkese de ayrıca teşekkür ederiz.
Merkezlerimiz Barolarımıza hayırlı olsun, kadınlar için umut olsun, çare olsun, yeter ki kadınların yüzü gülsün, yeter ki çocuklar annesiz büyümesin.
Saygılar.”
