Biraz geç olmadı mı sayın Hilal Kaplan!

Adnan Oktar örgütüyle ilgili verilen skandal kararın üzerinden neredeyse 2 hafta geçti. Yani tam 14 gün! Basında konunun üzerine Veryansın Tv ve yazar Nihat Genç dışında hakkıyla giden olmadı. Savcılığın 68 Oktarcının tahliye kararına yapılan itiraz da mahkemece reddedildi.

Hem iktidar hem muhalefet basınının girdiği uzun sessizlik bugün bozulmaya başladı. Sosyal medyada karara ilişkin tepkilerini göstermeye başlayan iktidar yazarları nihayet konuyu köşelerine taşıdı.

Sabah yazarı Hilal Kaplan bugünkü “Adnancılar yazsa bu kadar olurdu” başlıklı yazısında şu ifadeleri kullandı:

“İstanbul 30. Ağır ceza Mahkemesi, Ocak 2021’de açıkladığı kararında “Adnan Oktar Suç Örgütü” hakkında 14 sanığa ayrı ayrı 9 bin 803 yıl hapis cezası verdi. Ayrıca 107 sanığa 4.5 yıl ve 20 sağına 1 ila 11 yıl arası değişen cezalar verdi. Sonra karar istinafa gitti.
Geçtiğimiz hafta İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi, verdiği kararla sadece 68 örgüt üyesinin tahliye edilmesini ve 1 milyar lirayı aşan mal varlıklarının iadesini sağlamadı. Aynı zamanda bir kısmı çocuk yaştan itibaren olmak üzere yaklaşık 80 kişinin cinsel istismar suçlamalarının hepsinden Adnancıları akladı! İçinde etkili pişmanlıktan faydalanan tanıkların da olduğu yüzlerce mağdurun ifadesi tek kâlemde silindi. Kamuoyuna daha önce yansıyan, tehdit ve şantajla “turnike sistemi”ne sokularak iğfal edilen, çocuklukları ellerinden alınan, hayat boyu travma yaşayan onlarca kadının “rızası olduğu” yönündeki bu karar kan dondurucudur. Kadın dernekleri konuya dair şimdiye dek neden tek kelime etmemiştir, bunu anlamak da güçtür.
Oktar mağdurlarının avukatı Eser Çömlekçioğlu’nun verdiği şu örnek de tüyler ürpertici:
“Örneğin bir mağdur; X isimli sanık bana zorla cinsel saldırıda bulundu diyor; bu kişi mahkemedeki ifadesinde bu eylemi ve bunu örgüt talimatı ile zorlayarak gerçekleştirdiğini itiraf ediyor. Ancak istinaf değerlendirmesinde her nasılsa bu durum mağdurun rızası olduğu iddiası ile suç olmaktan çıkartılıyor.”

Ayrıca konuyu sorduğum hukukçuların her biri 400 sayfa uzunluğunda bir gerekçeli kararı hayatlarında görmediklerini, bu kararın âdeta Adnancıları tek tek temize çıkarıp masum gösterirken, şikâyetçileri suçlu gösteren bir zihniyetle yazıldığını, dolayısıyla tarafsızlık ilkesinin çiğnendiğini, Adnancıların avukat ordusu yazsa ancak böyle bir metin çıkacağını söylediler. Çünkü karara göre ortada bir örgüt yok. Herhangi bir kandırma yöntemine, sahte evlilik düzenine, korkutma ve şantaj yöntemlerine, vb. atıf yerine, “ideoloji ve inanç sistemi”ne kendi rızasıyla katılmaktan bahsediliyor. Söylemeliyim ki Ankara’dan edindiğim izlenim de bu skandal kararın müthiş bir rahatsızlık yarattığı yönünde oldu.

Her şeyden önce bir anne olarak bu kararın üst mahkemede olası reddini asla yeterli bulmuyorum. Yargıda bu türden skandal kararların sadece reddedilip, hiçbir şey yokmuş gibi yola devam edilmesi yargıya olan inancı sarsıyor. 7 yaşından itibaren istismara uğradığını söyleyen bir mağdurenin bile olduğu bu dosyadaki sanıkları aksi yöndeki tüm delillere rağmen aklayanlar için “Olur öyle şeyler” denip geçilecekse o adalet saraylarına kilit vurun gitsin!”