Mustafa Özgür Sancar yazdı…
Altılı masanın oyun bozan İyi Parti nedeniyle 5’liye dönmesi daha çok, su götürür bir tartışma…
Eşyanın tabîatına uygun olarak tarafsızlık mümkün değildir; dolayısıyla herkesin bu durumu kendi cephesinden değerlendirmesi son derece normal.
MÂLUMUN İLAMI
Masada kalanlar Akşener bozdu derken, İyi partililer masadan kalkmadık, kaldırıldık diyorlar. Aslında her iki taraf, sadeleştirerek söyleyecek olursak, Kılıçdaroğlu ve Akşener böyle bir ayrılığın yaşanacağını biliyorlardı; daha da önemlisi kabul etmişlerdi.
Kılıçdaroğlu, Akşener’in Ekrem İmamoğlu’nun adaylığı üzerinden, rüzgarı arkasına alarak CHP’nin yerine birinci parti olmayı hedeflediğini görmüş, Akşener ise bu plan tutmazsa ittifaktan kopup ana muhalefet partisi olmayı amaçlamıştı. Böyle olmasaydı, İmamoğlu aday olsun diye dayatmazdı. Akşener’in cumhurbaşkanı adayı Mansur Yavaş değil; çünkü Yavaş, kendisiyle aynı siyasi köklere sahip olması nedeniyle İyi Parti liderliği için tartışmasız ve güçlü bir lider anlamına geliyor.
BİR MEMLEKET MESELESİ
Bu işin içinde gerçekten memleket kaygısı ve seçimi kazanma arzusu bulunmuyor. Söylediğim Akşener için geçerli. Kılıçdaroğlu ise ne pahasına olursa olsun kendi bildiği yolda ilerlemek istiyor.
Kabul ediyorum siyaset kirlidir, herkes kendi oyununu kurmak ister; fakat bugün can yakıcı bir mesele var… bir memleket meselesi… gerçekten vatansever olan hiç kimsenin, kişisel hesaplar doğrultusunda siyasi oyunlara yeltenemeyeceği kadar önemli bir eşikteyiz.
CHP’NİN İYİ PARTİ’YE İHTİYACI YOK
Akşener’in ‘‘kazanacak aday olursa masaya döneriz” sözü havanda su dövmekten başka bir anlama gelmiyor. Artık karşılığı yok. Yeniden birliktelik olmaz.
Daha da önemlisi CHP’nin İyi Parti’ye ihtiyacı yok. CHP’nin özüne dönmeye, vatanseverleri, ulusalcıları birleştirmeye ihtiyacı var. Aslı itibarıyla kurucu parti, Cumhuriyeti kuran parti ve bu haliyle ülkenin kuruluş ilkelerine bağlı her bir bireyin partisi… Pratikte, bu, seçimi kazandırabilecek büyük bir potansiyel anlamına geliyor. Hükümet partisinden arta kalan ortaklara ihtiyaç yok. Onlar CHP’nin sırtından Meclis’e girip kendi oyunlarını kurmanın peşinde… Saadet Partisi dışında, bu ikisinin millî bir anlayışa sahip olduğunu düşünmüyorum.
Meral Akşener’in, ”5’li çete” olarak tarif edilen müteahhitlerden hesap soracağını söylediği için Kemal Kılıçdaroğlu’na yan çizdiğini söyleyenler de var.
Kılıçdaroğlu, yolsuzluk, arsızlık ve hırsızlıkla mücadele etme iradesi olan, hakka hukuka inanan bir insan. Fakat ne yazık ki CHP’yi kendi özünden uzaklaştıran bir siyasetçi.
MİLLÎ KUVVETLER
Türkiye’nin kurtuluş programı olan Altıok’a sadık Kemalistler neden Parti’den tasfiye edildiler. Ulusalcılar neden inisiyatif alamıyorlar (?).
Kemalist özüne dönen bir CHP özgül ağırlığıyla cumhurbaşkanlığı seçimini lehine çevirir; bugünün koşullarında çok geniş bir millî tabana ulaşır; çünkü hayat hiç olmadığı kadar pahalı, geniş yığınlar gelecekten umutsuz, işsizlik hadsafhada, bölgemizde ülke güvenliğini tehdit eden sorunlar var. Tüm bunlara devletçi bir anlayış, halkçı, kamucu politikalarla yanıt verilebilir. CHP’nin amblemindeki Altıok bu imkânı sunuyor. Ayrıca Atatürk’ün bölge merkezli dış politikasıyla bölge ve dünyadaki sorunlara acil çözüm üretilebilir.
Tam da bu nedenle CHP’nin özüne dönmesi ve bütün millî kuvvetleri birleştirmesi bir memleket meselesidir. Bu olduğu taktirde kimse ”kazanacak aday” tartışması yapamaz.
