Sezar’ın hakkı Sezar’a

Murat Bölükbaşı yazdı…

Beşiktaş’da, son maçtan sonra istifasını verip görevinden ayrılan Teknik Direktör Önder Karaveli dönemi sona erdi. Önder hocayla gıyaben ilk tanışmamız gıyabımızda 2007-2008 sezonunda Siirt sporda oldu.

Ligin 14. Haftasında başarısız olduğum gerekçesiyle görevime son veren Siirt spor yönetimi (grubumuzda 2. Sırada olan Van spor yönetimi aynı şeyi düşünmemiş olacak ki, ayrıldığımı duyar duymaz eve dönüş yolunda beni aramış ve bana teklifte bulunmuşlardı! Bu, Türk futbolunun Antrenör sorunlarıyla ilgili bir başka yazım konusu. İleri bir zamanda bu konuyu da yazarız elbet) O zaman Beşiktaş minik takımını çalıştıran Önder Hocayla anlaşmış ve ilk profesyonel deneyimini bu kulüpte yaşamıştı. Daha sonra bir profesyonel deneyim yaşadı mı bilmiyorum; Çünkü TFF, Antrenör ve oyuncu bilgilerini Devlet sırrı gibi görüyor olacak ki, artık bunu sitesinde paylaşmıyor! Bu sitemimizi de ilettikten sonra yine konumuza dönelim.

Önder Hocayla halef selef ilişkimizden sonra yüz yüze geldiğimiz yer, tam hatırlamamakla birlikte ya 19 Mayıs, ya da Cebeci stadında bir takım adına izleyici Antrenör göreviyle Ankara’ya geldiğinde oldu.

Müsabaka bitiminde hocayı otobüs garına bırakırken sohbet etmiş ve bana bir daha profesyonel Antrenör olarak kulübede olmak istemediğini söylemişti. Gel gelelim o zamandan bu yana köprünün altından çok sular aktı. Sergen Yalçın’dan sonra bir iki maç geçiş dönemi için göreve getirilen Önder Karaveli, maç sonu ve öncesi verdiği demeçlerde kamuoyunun ilgisini ve takdirini öyle kazandı ki, bu hem oyunun hem de saha sonuçlarının desteklenmesiyle devamlı hale geldi ve Tribün desteğiyle Beşiktaş yönetimi Karaveli hocayla sözleşme imzaladı. Önder hoca, idealist bir teknik adamdı. Alt yapıda oyuncularına verdiği futbolun etik, ahlaki öğreti ve mesajlarına hiç dokunmadan Beşiktaş Teknik makamında da uygulamaya başladı. Futbolseverler ve profesyonel futbol insanları ekranda bambaşka bir Antrenör portresi görmeye başladı. Futbolun insanları eğlendiren, kaynaştıran, kavgadan ziyade birleştiren bir toplumsal olgu olduğunu unutmuşken, Önder hocanın söylem ve eylemleriyle bunu tekrar hatırlamaya ve tadını almaya başlamıştık.

Bir Teknik direktör olarak Önder hocanın vizyonu o kadar yukarıdaydı ki, bu vizyon Beşiktaş’a her kesimden sempatiyle ve saygıyla bakılmasına da neden olmuştu. Oysa spor kamuoyu kavgadan beslenen bir kan emiciydi. Kırıp dökmek, yok etmek, israf etmek, rant elde etmek üzerine bina edilen bu düzene çomak sokmak ne Önder hocanın, ne de yolu ve idealleri bu yönde olan hiçbir Antrenörün hadi de hakkı da değildi. Lig’de çıktığı 15 maçta 6 galibiyet, 7 beraberlik, 2 mağlubiyet performansıyla bir önceki yılın Şampiyonu ve bu sezon da takımı kuran Beşiktaş efsanesi Sergen Yalçın’dan aynı maç sayısıyla 4 puan daha fazla alıp, bir de omuzuna Süper Kupa apoleti takan Önder hoca, Hatay maçı beraberliğinden sonra istifasını verdi. Beşiktaş yönetimi çok geçmeden ‘’uzun ve ciddi çalışmalar sonucunda(!)’’ Fransız Teknik adam Valerien Ismael ile anlaştı…

Maalesef Türk Futbol yönetimi, vizyoner, ilkeli, çağdaş, spor kültür ve etiğine sahip yüksek standartlı bir Teknik adamını daha çöpe atmanın onurunu ve gururunu yaşadı. Açıkçası Önder hoca adına üzüldüm, ama Türk Futbolunun geleceği ve Türk Antrenörlüğü adına çok daha fazla üzüntü duydum. Çünkü Önder hoca bu Ülkenin hayalindeki Antrenör profili’ne çok yakışıyordu. Şimdi Beşiktaş yönetimi Önder hocayı nerede değerlendireceğini düşünüyormuş. Bunda bu kadar düşünecek ne var ki? Siz yorulmayın ben düşündüğümü söyleyeyim. Hani sizin Boğaziçi Üniversitesi Uluslararası ilişkiler mezunu Futbol Direktörünüz var ya! Hah işte o makam Önder hocanızı görevlendireceğiniz makamdır. Beşiktaş olarak bu vizyona ve ön görüye sahip misiniz bekleyip göreceğiz! Çünkü, bu kalitede bir futbol adamını nereye koysanız eğri durur artık.