1.Jeopolitik fay hattı Ukrayna’da kırıldı. Sürecin çok başındayız. Bu noktada siyasi hedeflerinden kim erken taviz verirse, yenilmiş olacak ve kayıpları küresel ölçekte tescil edilmiş olacaktır.
2.Antalya’da en üst düzeyde diplomatik kanal açılmış olması, Türkiye için başarıdır ve taraflar; arabulucu resmî sıfatı olmamakla beraber, potansiyel olarak bu pozisyonun devamına “sessizlik yöntemi ile” onay vermişlerdir.
3.Ukrayna’daki askerî harekât ve uygulanan acımasız yaptırımların taraflar üzerindeki etkisi can yakıcı düzeydedir. Ortaya çıkan yıkım küresel ekonomik, finansal sistem ve tedarik süreçlerinde de kalıcı hasar yaratmaktadır.
4.Önce insanî ateşkesin kalıcı olması, sonra askerî ateşkes koşullarının oluşturulmasında tarafların ve küresel oyuncuların başvuracağı aktör olarak Türkiye için çok değerli ve özgün bir pozisyon oluşmuştur.
5.BM’nin işlevsiz kaldığı, ABD/AB’nin aktif taraf olduğu, Çin’in kendini “bilinçli edilgen” konumuna yerleştirdiği bu ortamda, Türkiye insanî ve yaratıcı diplomasi kanallarının açık tutulduğu neredeyse tek seçenek olma konumunu özenle korumalıdır.
6.Bu bağlamda NATO şapkasını öne çıkarmayan, ABD yanlısı/sözcüsü konumuna düşmeyen, yaptırımlarda BM onaylı olanlar dışındakilere kesinlikle katılmayan, “Aktif tarafsızlık” tutumunu tavizsiz sürdürmelidir.
7.Türkiye hariç, diğer NATO ülkeleri, Rusya Federasyonu’na karşı alınacak kararlarda rasyonel çizgiden çok uzakta bir yerdedir. NATO karar süreçlerinde, sağduyu temsil edecek tek ülke şimdilik Türkiye’dir. Türkiye bölgesel denge ve RF ile ilişkilerinde ulusal çıkarını zedeleyecek hiçbir karara sessiz kalmamalı, diyalog ile makul bir ortak payda aramakla beraber, gerektiğinde veto hakkını kullanmaktan çekinmemelidir.
8.Yaşanan küresel kırılma o kadar önemlidir ki, bugünden yarına kalıcı bir barış ve bir arada beraber yaşama ortak iradesinin tanımladığı “Avrupa “Yeni Güvenlik Mimarisi”nin oluşacağını beklemek gerçekçi değildir.
9.Uzun sürecek bu çatışmalı, çok sancılı dönemin ilerleyen günlerinde Türkiye, yaptırımlara katılma, S-400 ve Montrö sözleşmesi uygulaması ile ilgili bazı baskılara maruz kalabilir.
Türkiye’nin ekonomik, finansal kırılganlıkları baskı yapmayı planlayanlar tarafından “uygun koşul” olarak yorumlanabilir. Bu noktada Türkiye ilkesel çizgisinin dışına kesinlikle çıkmamalıdır.
10.Gelinen bu noktada Türkiye; paslanan Suriye ilişkileri kilidini de kırarak, güney komşumuzla da, yeni ve beyaz bir sayfa açarak, ABD/PKK yapılanmasını yok etme fırsatını değerlendirmelidir.
11.Yeni dönem Türkiye’ye; riskler ve fırsatların iç içe olduğu çok karmaşık bir ortam sunmaktadır. Dışarıda oluşan çok şiddetli fırtınaya dayanmak için, iç cephenin ulusal çıkar ortak paydasında buluşmasına olan ihtiyaç, yaşamsal önemdedir.
Bu bağlamda, iktidar ve muhalefetin sorumluluklarının ve yükümlülüklerinin bilincinde olarak ortak hareket edeceklerini beklemek yüksek beklentimizdir.
Yazıda belirtilmiş ancak karşılığı ne yazık ki olmayan iç cephe inşası ve birliği, halkın bilinçlendirilmesi ile mümkün.
Halkın bilinçlenmesi bağımsız bir medya ile mümkün.
Bağımsız medya finansal güç ile mümkün.
Vatanını seven, tam bağımsız Türkiye diyebilen insanların Kuvayı Milliye ruhu ile halkın bilinçlenmesi adına tarafsız Milli medyaya sahip çıkması önemlidir.
Ne yazık ki ülkemizde bir kısım vatandaş, bu yazıdaki gibi, dış politikadaki yapılan doğruları söylediğinde bile, Rusçuluk ile, Sarayın değirmenine su taşımak ile suçlanabiliyor.
Bayraksız bir devletin başına ne geldiğini göremeyen, partizanlık kanına işlemiş halkımın uyanması dileği ile,
Amiralimin kalemine sağlık.
Yüzyılımız başlıyor