Yıkım ekibi

Bilin Neyaptı yazdı…

Ulusumuzun başı sağolsun! Keşke öyle olmasa … ama bazen yapmak yıkmaktan geçer ya; umalım ki bu büyük yıkım ders olsun ve son olsun.

Darwin şöyle demiş: “Eğer insanlığın sefaleti tabiat kanunları değil de kurumlarımızdan kaynaklı ise, günahımız çok büyüktür!”

Yıllardır devleti yönetenlere yaptığımız eleştiriler; bir türlü gözlerini doyurmayan saraylarını, lüks uçak filolarını, sayısız lüks araba konvoylarını, padişah, sofralarını, hak edilmemiş çoklu maaşlarını, makamlarını kıskandığımız için değildi! Yıllardır adaletsiz gelir ve refah dağılımını, yurtların tarikatlara, eğitimin imam hatiplere, devlet yönetiminin liyakatsızlara devrini eleştirirken tek derdimiz; bu vatanın iyiliği, bu milletin refahı idi!

Ama hiç dinlemediler! Ne bilim insanlarını ne vatandaşın itirazlarını dinlediler, ne de ulusun refahını önceleyen kuruluş değerlerimizi ve ilkelerimizi kale aldılar!

Beraber yürüdükleri emperyalist yıkım taşeronları izinde, bir yandan kamu varlıklarını satıp savdılar, azalttıkça azalttıkları kamu hizmetlerini iktidarın lütfuna dönüştürdüler; diğer yandan hızlı zengin olmanın ve zengin etmenin yolu inşaata abandılar. Gözleri güç ve kontrol hırsından başka şey görmedi.

Oysa güç milletin refahı demektir; sadece maddi olarak zenginleşmek değil, adil bölüşüm, mutlu insanlar, verimli toplumsal organizasyon ve huzurlu bir sosyal hayat demektir. Ama yönetime rövanş için geçirilenler, yanlı, bağnaz, dar bir görüş açısından baktılar; Türk milletini ne yeterince sevdiler, ne de ulusun geleceğini tasarlayabilecek zihin yapısına sahip olabildiler.

On yıllarca verimli ovalarımız, yolsuz, denetimsiz, hukuksuz inşaatlara mekan oldu! İnşaat yaptılar ama inşaat malzemesi yapmak için teşvik vermek yerine özelleştirdikçe özelleştirdiler, hem üretimi hem ihracatı dışa bağımlı kılmaya doyamadılar ! Bunu yaparken de tercihli bir kesimi kayırırken, milletin sırtına yükü bindirdikçe bindirdiler. İktidar kesimi şımarıkça zenginliğe boğulurken, geniş halk kesimleri iyice kalabalıklaşan şehirlerde, fiyatıyla kalitesi orantısız binalarda borçlanarak yaşanmaya zorlandı.

Pandemide olduğu kadar deprem gibi her afette en gerekli malzemeleri üretip hizmeti sağlayacak kamu kurumlarını ya kapattılar (Hıfzıssıhha, Gata vd), ya içini boşaltıp milletin güvenmeyeceği hale getirdiler (örn. Kızılay). Kriz yönetiminde en temel gereksinim olan eşgüdümü tekgüdüme döndürdüler.

Eğitim özelleştirilip büyük bir kesimin ancak erişebildiği imam hatipler bilimden uzaklaştırıldıkça, onlar 3 çocuk empoze ettiler! Saraylılar yabancı ve özel okullarda okutulurken, milletin 3 çocuğu imam hatiplere mecbur edildi. Mantık, matematik yerine bağnazlık hakim kılındı; siyasi söylemler ulusal kimlikten çıktı, içi boş kavramlarla bezendi, kin ve öfke doldu. Bilimden, liyakatten uzaklaştıkça ekonomi bozuldukça bozuldu, dışa bağımlılık arttıkça arttı.

Eğitimin, kurumların içi boşaltılıp kayırmacılık, liyakatsızlık, adaletsizlik arttıkça, ahlaksızlığa meyilli olan insanlar ve gruplar da cesaretlendirilmiş oldu.

Depremin yol açtığı yıkımın ana sebebi de işte bu AHLAKSIZLIKtır!

Yurttaşlık hissinin, insana saygının, bilimin değil; hırsın, ayrımcılığın ve bunları norm haline getiren bir siyaset ve yönetim anlayışının yansımasıdır.

Eleştirinin tam da zamanıdır!

Türkiye Cumhuriyeti’nin büyüklüğü ve Türk ulusunun birliği ve güzelliği; enkaz mahallinde bir kez daha ispatlanmıştır. Fakat, siyasi yönetimin zafiyetleri de ortadadır. Siyasetteki kirlilik artık taşınmaz boyuttadır ve bu kirin temizlenmesi ve yıkımın son bulması için felaketinin sorumlularının adil soruşturması büyük zorunluluğumuzdur.

Bu vesileyle, enkazda çalışan tüm ekiplere, depremzedelere yardım için elini uzatanlara sonsuz teşekkürler !