Dünya Kupası’nın ardından

Futboldaki kirliliğin dünya kupası düzenlemesi olarak ete kemiğe büründüğünden sıkça söz edilmişti.

Kupa geride kaldı.

Bu yazıyı okuyan pek çok kişi gibi benim de yüreğim ağzıma geldi. Platini’nin ülkesi kupaya uzanacak diye kaygılandım. Hiç kuşkusuz, Fransızları bütünüyle Platini’yle özdeşleştirmek doğru olmaz. Ama, futbolu çok kirletenlerden birisi olan Platini’nin Fransız olması bilinçaltıma “Fransa kupayı almasın” isteğini benimle birlikte pek çok kişinin çivilemiş olmalıdır.

Bence tüm zamanların en zevkli ve heyecan verici finallerinden birisini izledik. Arjantin’in oynayarak alt etme anlayışına karşılık Fransa’nın inatçılığı ve direngenliği saygıdeğerdi.

Dikkat edilirse ne Platini ne de Blatter ortalıklarda görün(e)medi. İnsan içine çıkamamak onlara en büyük yaptırım oldu. Bu arada, FİFA ve UEFA’nın şu anki yönetimlerinin de sütten çıkma ak kaşık olmadıklarının altını çizmiş olalım.

Fransa takımının oyuncularının doğum yerleri ve kökenleri göz önüne alındığında Arjantin’in çok daha “yerli ve milli” bir takım olduğuna vurgu yapmak gerekir.

10’ların başarısıdır Arjantin’inki!

1978 : Mario Kempes

1986 : Armando Diego Maradona

2022 : Lionel Messi

Üçü de 10 numaralı formayı taşıdı.

Şampiyonluk sonrasında Arjantin’den gelen görüntüler futbolun Arjantin için futboldan çok daha fazlası anlamına geldiğini doğrular nitelikteydi. Buenos Aires’in dünyanın en geniş bulvarı olarak bilinen 140 metrelik 9 Temmuz bulvarındaki iğne atsan yere düşmez görüntüler ayrıca etkileyiciydi.

Kupanın sportif yanına dönersek!

Teknolojinin giderek bu oyunun içine daha fazla girdiğine tanıklık edildi.

VAR odasının bir yandan yaptığı uyarılarla diğer yandan da verdiği onaylarla hakemlik kurumundaki insan hatası payını oldukça azalttığı görüldü. Teknolojinin seyir zevkini de olumlu etkilediği kuşku götürmez bir başka gerçekti.

Çok uzak olmayan gelecekte “hakemsiz” futbol söz konusu olabilecek gibi görünüyor. Elbette, ortada hakem giysisiyle koşturan bir insan eksik olmayacaktır. Ama, o hakem giysilinin teknolojinin sağladığı olanaklarla alınan kararların bildiricisine dönüşmesi kimseleri şaşırtmayacaktır.

Sportif açıdan ortaya çıkan bir diğer gerçek 32 takımlı kupada “kolay lokma” sayılacak takıma neredeyse rastlanmamasıydı.

Bir maçta yarım düzineden fazla gol yiyen Kosta Rika bile son 16 turunun kapısından döndüğüne göre…

Yakın geçmişin kolay lokmaları Japonya’nın ve Güney Kore’nin önemli takımları geride bırakarak üst tura erişmeleri de önemliydi.

İlk üçün gediklisi Hırvatistan ile bir ilki başaran, kupayı değilse de gönülleri kazanan Fas’ı unutamayız.

Yirmi yıl önceki üçüncülük sonrasında değil başarıya dünya kupasına katılmaya hasret Türkiye’den söz etmek gerekirse söylenecekler hiç de iç açıcı olmayacaktır.

Avrupa’nın en alt liginde bile maç yitiren, beraberliği zor kurtaran Türkiye’nin futboldaki gelişmelerden uzak kaldığını ve hatta gerilediğini de kabul etmek zorundayız.

Tek tek iyi oyuncuları takım oluşturmaya yeğleyen Türkiye’nin epeyce zaman yitirdiği ortadadır.

Kulüpler düzeyindeki “hemen başarı” hastalığının milli takıma da bulaşmış olması önde gelen sorunumuzdur.

Bugünkü futbol yönetimleri ve yabancı oyuncu kuralları geçerli olduğu sürece “yerli ve milli” takım kurmak, orta ve uzun erimde başarı sağlamak olanaksızdır.

Dünyada ve Türkiye’de futbol içine düştüğü dipsiz kuyudan kurtulabilir mi? Futbol en sevilen ve izlenen spor dalı olmanın ötesinde dünyayı ve Türkiye’yi kirletenlerin öncelikli ilgi alanında yer almaktadır.

Futbolun şanssızlığı da burada başlamaktadır diyebiliriz.

Dünya düzelirse futbol içine düştüğü çamur deryasından kurtulur, Türkiye düzelirse Türk futbolu soluklanır.

Uzun ince bir yoldur kuşkusuz…

Arjantin takımını ve Arjantin halkını en içten dileklerle kutlayarak…