Ali Tatar, onurlu duruşuyla tüm dünyaya selam çakıp aramızdan ayrılalı on üç yıl oldu. Onurlu bir subay, bir öğretmen, sevgi dolu bir eş ve iyi bir baba olarak, FETÖ’cü kumpasın yarattığı alçaklığa bir karşı duruş, bir meydan okuma niyetiyle hayatına son verdi.
Bu vesileyle Ali Tatar’ın son mektubunda yazdıklarını tekrarlayarak o yıllarda FETÖ tarafından icra edilen ve dönemin siyasilerinin ve liboş solcularının, şu anda altılı masada oturan bazı siyasilerin açık desteğiyle ilerleyen hukuksuzluk sürecine verilen bu onurlu tepkiyi bir kez daha Cumhuriyet düşmanlarının gözüne sokmalıyız.
İşte o mektup:
“Sevgili Nilü (karısı Nilüfer’e hitaben), ailem ve beni bulan yetkililere….
Öncelikle başınızı öne eğdirecek hiçbir şey yapmadım. Başınızı dimdik tutun! Ama ben bu hukuksuzlukla yaşayamam. Belki benim ölümüm benim durumumda olanların aydınlığa çıkmalarına vesile olur.
İçim buruk. Bana bu oyunu oynayanlara ve sahip çıkmayanlara kırgınım. Yaşadıklarımı ikinci defa kaldırmam mümkün değil… O deliğe bir daha dönmektense mezara girmeyi tercih ederim…
Bu şekilde ölmeyi hiç istemezdim. Böyle bir ölüme en çok karşı çıkan insanlardan biri de benim. Ama kader böyleymiş. Hepiniz hakkınızı helal edin.
Beni rahmetli babamın yanına gömün. Karımı ve kızım Gökçen’imi size emanet ediyorum. Kızımı ve karımı yalnız bırakmayacağınızı, bu işin peşini bırakmayacağınızı biliyorum.
Tek tesellim sizleri son bir defa, hep birlikte görmek oldu. (O sabah aile fertlerinin büyük bölümü Tatar’ın evindeydi.)
Gökçen’im, canım kızım derslerine çok iyi çalış. İyi çalış ve önemli yerlere gel ki, benim hesabımı sorabilesin!
Hukuksuzluk sürecine hukuk adına saygı gösterilemez… Bu şekilde giderseniz ne yönetecek ne bir ordu ne yaşayacak cumhuriyet, bir ülke bulamayacaksınız…
Şunu bilin ki, en küçük suçu ve günahı olmayan ben, bu yapılan hukuksuzluğa isyan ve bu karanlığa
bir nebze ışık olabilmek için hayatıma son veriyorum.”
Değerli Ali Tatar Yarbayım; ölümünden ve kendi canına kıymandan elbette derin bir acı duyduk ama şunu bil ki yaktığın ışık bu kumpas davaların çökertilmesi yolunda büyük bir güneş oldu. Senden sonra bu kumpas davalar çöktü ama o alçak terör örgütünün etkinliği hala bitirilemedi. Hala Türkiye ve Türk siyasetini tasarlamaya uğraşan bu alçak çetenin onursuz üyeleri yüzümüze bakarak hiçbir şey olmamış gibi davranmaya devam ediyorlar. Sana söz o alçaklar da zaman içinde ülke gündeminden uzaklaşacak ve hepsi hakkettikleri cezaları alacaklar. Sana ve ailene yaşatılan bu alçaklığın bedelini mutlaka ödeyecekler.
Işıklar içinde uyu Yarbayım, deniz ruhunu yıkasın her an, güneş omuzlarından eksik olmasın. Ruhun şad olsun, varlığın sonsuza uzansın…
Not: Tanıyan ve tanımayan tüm sevenlerini 18 Aralık Pazar Günü saat 12:30’da Karşıyaka Mezarlığı’nda mezarının başında yapılacak anmaya davet ediyorum.
Cumhuriyet’e, Akp-Fetö ve sol liberaller (yetmez ama evetçiler) tarafından 20 senedir kurulan kumpasları, bu kumpaslarda hayatlarını kaybeden bu toprakların yurtsever, onurlu insanlarını asla unutmayacağız. Ama Nagehangilleri, Altan kardeşleri, Ufuk Urasları, Oral Çalışlar, Cengiz Çandar vb. gibi kendi değerlerine ihanet edip Akp ve fettullahçı çetenin kalemşörlüğüne soyunanları da unutmayacağız. Elbet bu devran da bitecek.
Ruhu şad olsun. Ali Tatarı asla unutmayacağım. Ülke olarak gerçek Vatanseverlerimizi, Atatürkçülerimizi ya suikaste kurban verdik, ya da sonları acı oldu. Toplum olarak geçmişimizle hesaplaşmalıyız. Aydınlarımıza, vatanseverlerimize yapılan sistemli ve planlı, ülkemizi dizayn eden saldırılara engel olamadık. Bu yaşananların ülkemizde istenen ve bir türlü gerçekleşmeyen siyasi oluşumlara da engel olduğunu düşünüyorum.