Arkadaşı, şehit Teğmen Ömer Bağra’yı yazdı

VERYANSIN TV

Irak’ın kuzeyinde sürdürülen Pençe- Kilit Operasyonu bölgesinde teröristlerin açtığı taciz ateşinde şehit olan Piyade Teğmen Ömer Bağra, memleketi Siirt’te düzenlenen törenin ardından toprağa verildi.

Şehidin cenazesinde Kürtçe ağıtlar yakıldı, gözyaşı döktü.

Şehidin üniversite yıllarından arkadaşı olan Veryansın Tv stajyeri Ahmet Bozdağ, Teğmen Ömer Bağra’yı anlatan bir yazı kaleme aldı.

İşte o yazı:

Bugün derin bir üzüntüyle sevgili arkadaşım Piyade Teğmen Ömer Bağra’nın Pençe-Kilit harekatında açılan taciz ateşi sonucu şehit olduğunu öğrendim. Uzun zaman sonra böylesine hassas olduğum konuda yazı yazmam gerektiğini kahraman dostum sayesinde tekrar hatırladım. Kardeşimin arkasından birkaç kelam yazmamak içimde çok daha derin bir ukte oluşturacaktı.

Kendisiyle üniversite yıllarından tanışıyoruz. Çok sevdiğim bir dostum sayesinde kendisiyle tanışma fırsatını yakalamıştım. Oturduğum dairenin hemen karşısında kapı komşumdu. Birlikte çok yemiş içmişliğimiz var. Çok gülüp, çok dertlendiğimiz var. Gecenin geç vakitlerine kadar oturup, sohbetlere dalmışlığımız var. Samimiyeti öylesine derindi ki kısa süre içerisinde sanki yıllar boyu arkadaşmışız gibi hissettirdi. Samimiyeti, temiz yürekliliği, masumiyeti ile gerçekten insanmış bu adam diyebileceğim nadir insanlardan birisiydi.

Sınav dönemlerinde odasına kapanır saatlerce çıkmazdı. Çok ders çalışırdı, zira memleketine hizmet etmek için hak ettiği yere gelmeyi çok istiyordu. Siirt’in bir köyünden çıkıp Konya’ya kadar idealleri için gelmişti. Ailesine hayırlı bir evlat olup onları gururlandırmak niyetiyle derslerini hiç ihmal etmezdi. Hatta ben de, saatler boyunca küçücük bir odaya kapanmasına çok şaşırır, ‘ Ya bu adam hiç mi yorulmuyor? Bu kadar saat ders çalışılır mı be kardeşim?’ diye düşünürdüm.

Yemek molası verdiği vakitlerde üzerine gider, şakalar yapardım. ‘Ömer saydım, 8 saattir odadasın kardeşim, tüm kitabı bitirdin herhalde’ derdim. Gülüşürdük sonra büyük bir iştahla yemeklerimizi yerdik. Yemeklerin ardından çok kısa muhabbet ettikten sonra bizim Ömer yine alelacele kitabın başına geçerdi. Çok çalışkandı vesselam.

Diyorum ya Siirt’in bir köyünden gelmişti kendisi. Hani hep meşhur hikayeler vardır, köyden çıktı Vali oldu, köyden çıktı Doktor oldu, köyden çıktı Hakim oldu diye. İşte belki de Ömer’inde isteği köyden çıkıp büyük adam olmaktı ve o hikayelerde Ömer Bağra isminin de geçmesini istemesiydi.

Sadece bu mu? Elbette hayır. Delikanlı adamdı bizim Ömer, sözü özü bir, göründüğü gibi saf ve temiz yürekliydi. Güler yüzüyle, eşsiz sohbetiyle adamı kendine bağlardı ki öyle de oldu, beni de kendine bağladı. Üniversite yıllarında iyi bir dost edinmiştim kendime.

Klasik bir durumdur üniversiteden belli bir süre sonra irtibatlar kesilir. Fakat dostum dediğin insanlar her zaman yüreklerde yer alır. Yıllar sonra ansızın bir telefon geldiğinde o samimiyet tekrar gün yüzüne çıkar. Ömer’le de uzun süredir konuşmak nasip olmamıştı. Hatta Teğmen olduğunu bile bugün öğrendim. Üniversite yılları aklıma geldiğinde diyordum ki ya Ömer vardı, sınava girecekti, kesin iyi bir yeri kazanmıştır. Zeki ve çalışkan çocuktu.

Evet gerçekten de bizim Ömer iyi bir yere gitmiş. Memlekete Teğmen olmuş. Ne şerefli meslek, ne mukaddes bir dava. Genç yaşında tertemiz yürekli bir yiğit memleketime hizmet etmek için yola çıkmış. Harbiden ailesini gururlandırmış. O küçücük köyden çıkıp, küçücük odaya tıkılıp harbiden o meşhur hikayelere adını yazdırmış.

Sevgili kardeşim Ömer Bağra;

Sen sadece aileni değil, bizleri de gururlandırdın. Büyük bir şerefle yürümüş olduğun yolda dostlarının göğüslerini kabarttın. Ve sadece bizlerin de değil bugün tüm Türkiye’nin kalbinde derin bir sevgiyle anılıyorsun. Senin gibi bir adama da bu yakışırdı zaten. Ardında bırakmış olduğun bu şerefli toprağa, bu göklere sığmayan al bayrağa ömrüm boyunca sahip çıkacağıma söz veriyorum. Senin ve tüm şehitlerimizin mekanının cennet olduğunu biliyorum. Şunu da bilmeni istiyorum, senin güzel yüreğin cennete çok yakışacak.