Yazar Mehmet Ulusoy, ‘Yeni Ortaçağ’ın Kültürel Biçimi Postmodernizm ve Ulusal Kültür’ alt başlığıyla Çürümenin Estetiği kitabını yazdı. Bu kitapta son otuz yılda kültür ve sanat alanında yaşadığımız değişikliklerin izini süren Ulusoy, postmodernist diktatoryanın yol açtığı yarılmalar ve kötülükleri bir bir ortaya çıkarıyor.
Yazar Mehmet Ulusoy, 384 sayfalık oldukça oylumlu Çürümenin Estetiği adlı kitabında, yüze yakın başlık ve ara başlıkta bu dönemi “Yeni Ortaçağ” olarak niteliyor.
Kitabın “Giriş” bölümünde, kitabı yazış nedeninin temelinde “Küreselleşme” 
projesinin kültürel biçimi olan postmodernizmin, emperyalist kültürün bugüne kadar bilinen özelliklerini aşan, derin bir çürüme ve çöküşü (dekadans) yansıtan, kapsamlı bir ideolojik-kültürel dönüşüm olduğunu vurguluyor: “Yeni bir Ortaçağcı karşıdevrim olan bu dönüşümün olumlanması ve meşrulaştırılması, yani kabul edilir, katlanılır hale gelmesi için estetize edilmesi gerekiyordu.”
Kitap ilk bölümlerde bu dönemin “ekonomik toplumsal ve siyasal temellerini irdeliyor. Diğer bölümlerde kültürel politikaların çokkültürlülük, çoğulculuk, çokkimlikçilik vb.nin düşünsel, tarihsel temellerinin incelenmesine ayrılıyor.
Mehmet Ulusoy bu temelde kitabı için önsüzde, “Kültürel temelli oluşturulan kavramlaştırmalar ve yaratılmak istenen saflaşmalar, kimlik teorileri ve pratiklerinin, ‘ölümü’ ilan edilen ideolojinin yerine nasıl ikame edilmeye çalışıldığı, aslında bunun mafyalaşan tekelci burjuvazinin en büyük ideolojik operasyonu olduğu ortaya konmaya çalışıldı.” diye yazıyor.
