FETÖ kumpaslarına karşı “sessiz çığlık” eylemlerine katılan emekli Hv. Alb. Ayhan Yalçınkaya hayatını kaybetti. Yalçınkaya Menderes-Görece’de askeri törenle toprağa verildi.
FETÖ kumpaslarına karşı İzmir’de “sessiz çığlık” eylemlerine katılan, emekli Hava Albay Ayhan Yalçınkaya bir süredir tedavi görmekte olduğu E. Ü. Tıp Fakültesi’nde hayatını kaybetti.
Yalçınkaya Menderes-Görece’de askeri törenle toprağa verildi.
Yalçınkaya’nın hayatını kaybetmesine ilişkin TESUD Konak Şube Başkanı Dr. Emekli Hava Kurmay Albay Cengiz Tatar açıklama yaptı.
Tatar’ın açıklaması şöyle:
“Saygıdeğer üyelerimiz; dostum arkadaşım yoldaşım kardeşim E.Hv.Alb. Ayhan YALÇINKAYA’yı Cuma günü kaybettik .Çok erken ve sürpriz ayrılık oldu, tüm arkadaşları, sevenleri ve eşi dostu herkes için. Bazen söyleyecek söz kalmaz ya dün öyle bir gündü sözün bittiği yerdi. Sen böyle günlerde yazı yazılması gerektiğinde “Başkan senin kalemin güzel ve güçlü şuraya yaz bir şeyler de“ haberi paylaşayım derdin. Şimdi yazmak o kadar zor ki kalem de yazmıyor, yazmaya çalışıyorum boğazım düğümleniyor, gözlerim doluyor bırakıyorum. Onun için vefatı için bir kelime hakkında bir şey yazamadım. Şimdi zorda olsa senin dediğini yapıyor, duygularımı kaleme döküyorum, seni kırmayacağım. Gerçi seni anlatmak için kalemim yeterli olacak mı bilmiyorum. Sen özünde bedenen fikren kalben Mustafa Kemal ATATÜRK’ü hisseden yaşayan ATATÜRK’ün Subayı idin, sen herkesin yardımına koşan insanları seven temiz dürüst yardımsever vatansever yurtsever bir subaydın. Nasıl yaptın bunu bizleri erkenden terk ettin gittin? Hava Harp Okulunda 3 yıl beraber okuduk. Ancak seninle dostluğumuz arkadaşlığımız yoldaşlığımız Asrın iftirası olan “KUMPAS DAVALARI” için düzenlenen 2013 yılında “SESSİZ ÇIĞLIKLAR”’ ile başladı. Sessiz çığların sesi oldun ve her Cumartesi 13.00’de yerini aldın, o anları tarihe not etmek için resimler çektin ve bilgilendirme için hemen paylaştın. Çünkü onun temel ilkesi “HABER BAYATLAMASIN”. Şimdi o mücadele şimdi anılarda yaşıyor, dün arkadaşların onları paylaştı senin mücadeleni yaşattı. Sessiz Çığlık ile birlikte mücadelemize TESUD’da başladık. 2013’de birlikte derneğe adım attık. Bugüne kadar çok güzel işler başardık. Sabah TESUD ile kalkar akşam TESUD ile yatardın. Emekli subayları TESUD’a üye yapmak için uğraşırdın, Bunun içinde nerede olursa olsun, hangi ortamda olursa olsun “ SİZ TESUD’a ÜYEMİSİNİZ?” Sorusu sorardın. Çok şeyler yaptın TESUD için ve üyeler için. Derneğe üye olanların üyelerimizin hepsinde senin yakın ilgin dostluğun arkadaşlığın vardır. Üyelerimiz ile bilgiler verirdin. TESUD’’ söz söyletmezdin, çok uğraş ve emek verdin mücadele adamı. Bitmez tükenmez enerjin ile Derneğin yaptıkları ve yapacaklarını anlatırdın ve kendin ismini koyduğun “VİP kapısından” uğurlardın. Yaptıkların buraya yazmak ile bitmez. Sen en yakın çalışma arkadaşım yoldaşım kardeşimdin. Şimdi her şey gibi bunlar öksüz kaldı. Dün, üyelerimizin dostlarımızın Cenazelerinde senin yaptığın resim çekme, paylaşım görevini sevenlerin arkadaşların yaptı. Cami’de hep o anda seni yaşadım, seni hissettim. Biliyormusun benim için ne zor anlardı sende hissetmişindir. Cenaze yakınlarına; “Çelenkleri burada bırakmayalım, merasim bitimi Cenaze aracına koyalım, gülleri mezarın üzerine atarız” dün bizde senin dediğin gibi yaptık. Gelen çelenklerin güllerini mezarının üzerine koyduk. Toprağında çiçekler açsın orada melekler arkadaşın olsun kalbi güzel insan. Artık kim söylecek yapacak bunları, her şey gibi öksüz mü kalacak? Şimdi düşünüyorum ilk birlikte gittiğimiz derneğe nasıl ayaklarım gidecek her metre karesinde seninle anılarımız var, mücadelemiz var. Birlikte çıktık yola, birlikte mücadele ettik her şey ile, birlikte mesai yaptık ve birlikte mesaiyi bitirdik. Dernekten akşam ayrılış vakti geldiğinde “Başkan kahve içmiyormusun?” Çünkü kahve içmek Dernekte mesainin bitmesi idi, bunu sen isimlendirmiştin. Artık akşam kahveler de öksüz kaldı. Onun için bende içmeyeceğim o kahveyi çünkü hep sen varsın o kahvede dostum arkadaşım kardeşim. Sen vedalaşırken “VAR VE DAİM OL” derdin ve şimdi artık tekrar hiç gelmeyecek şekilde vedalaştın eşinle sevdiklerinle dostlarınla silah arkadaşların ile “VAR VE DAİM OL” sevgili dostum kardeşim arkadaşım yoldaşım. “Ben giderim adım kalır. Dostlar beni hatırlasın
Düğün olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın. Can kafeste durmaz uçar
Dünya bir han konan göçer
Ay dolanır yıllar geçer
Dostlar beni hatırlasın. Can bedenden ayrılacak
Selam olsun kucak kucak
Dostlar beni hatırlasın.” TESUD için dostluğun için mücadele için koşturanların için senin de adın kalacak unutmayacağım unutmayacağız. Dün ayrıldın eşinden dostundan sevenlerinden arkadaşlarından bizde sana kucak kucak selam gönderdik ve “Var ve daim ol” diyerek ayrıldık. Evet en zor yazıyı senin için yazdım. Sen okumayacaksın ama biliyorum hissedeceksin. Senin için yaşadıklarımızı yaşamak için mücadele ettik başaramadık ve seni son yolculuğuna sana yakışan şekilde uğurladık. Bu mücadele ve son yoluculuğunda hastalığından defnedilme aşamasına kadar desteklerini esirgemeyen seni yalnız bırakmayan Ege Ordusu Komutanı Korgeneral Ali SİVRİ’ye, Hava Eğitim Komutanı Korgeneral Ziya KADIOĞLU’na, Ege Üniversitesi Hastane Baş Hekimi Prof. Dr. Sezgin ULUKAYA’ya ve seni gönülden seven ve destekleyen eşine dostuna ve silah arkadaşlarına ve sevenlerine teşekkürlerimi ve şükranlarımı sunuyorum. Mekanın cennet olsun. Nur içinde yat. Işıklar yoldaşın olsun, Işıklar içinde uyu. Şimdi sen uyuyorsun belki de sonsuz bir rüyadasın. Ama unutma gittin diye vazgeçildin değil sen hep bizim kalbimizde olacaksın. Seni UNUTMAYACAĞIZ/UNUTMAYACAĞIM. Sonsuza kadar dostun arkadaşın yoldaşın kardeşin Dr. E. Hv. Kur. Alb. Cengiz TATAR, TESUD Konak Şube Başkanı.”
