İkinci Dünya Savaşı’nın Pasifik muharebeleri sürerken ABD’nin 6 Ağustos’ta Japonya’nın Hiroşima, 9 Ağustos’ta da Nagazaki kentlerine atom bombası atmasının üzerinden 74 yıl geçti.
İkinci Dünya Savaşı’nın Pasifik muharebeleri sürerken ABD’nin 6 Ağustos’ta Japonya’nın Hiroşima, 9 Ağustos’ta da Nagazaki kentlerine atom bombası atmasının üzerinden 74 yıl geçti.
Yaklaşık 13 bin TNT (tri-nitro-toluen) kuvvetindeki uranyum katkılı bomba, merkezinde 3 bin santigrat derece ısı oluşturarak Hiroşima’nın yüzde 70’ini yok etti. 1,5 kilometre çapındaki alanda her yeri dümdüz eden atom bombası, ilk aşamada 80 bin ve 1945 sonuna dek ise 140 bin kişinin ölümüne yol açtı.
Bombalamada yaralanan çok sayıda kişi tıbbi yardım alamadan ölürken, şehre yardım götürmeye gidenler de bomba sonrası oluşan radyoaktif yağmura maruz kalarak hayatını kaybetti.
Nagazaki’ye ise yerin 500 metre üzerinden atılan ve 22 bin TNT gücündeki bombanın yıkım gücünü şehrin etrafını çevreleyen tepeler sınırlarken ilk aşamada 70 bine yakın kişi öldü ve Nagazaki’nin yarısı yok oldu.
YÜZ BİNLERCE İNSAN ÖLDÜ
Amerikalılar ölü sayısının 117 bin, Japonlar ise yarım milyona yakın olduğunu açıklarken, “Hibakuşa” ismi verilen mağdurlarda korkunç yaralar açıldı.
Hibakuşalar üzerindeki radyasyon zehirlenmeleri, nükleer güç sanayisinde emniyet seviyelerinde ölçüm standardı sağladı.
NÜKLEER SAVAŞIN GÖLGESİNDE
Savaşın kırılma noktaları olarak bilinen atom bombaları, Japonya’nın teslim olmasına sebep olurken ortaya çıkan sonuç da uluslararası ilişkilerin dönüşmesine yol açtı.
ABD ve Sovyetler, 1950’ye kadar geliştirdiği daha kuvvetli hidrojen bombalarını kıtalar arası balistik füzelere (ICBM) nasıl monte edeceğini formüle etti ve dünya “aşırı güç kullanabilme” çağına adım attı.
Dünya, 1960 ve 1990 arasını nükleer savaşın gölgesinde yaşarken iki nükleer gücün birbirlerine “doğrudan” savaş açma cesaretini gösteremediği “Soğuk Savaş” dönemine girdi.
