HDP önündeki eylemde 157’nci güne girildi.
Diyarbakır‘da, terör örgütü PKK tarafından kaçırılan çocuklarının bulunması isteyen 81 aile, HDP il binası önündeki oturma eylemini 157’nci günde de sürdürdü. Evlat nöbetindeki annelerden Nazlı Sancar, 8 yıl önce, 13 yaşındayken kaçırılan kızı Şerima Sancar’a (21), “Senin kahrından hepimiz öleceğiz. Biz hepimiz seni çok seviyoruz. Sana gelinlik giydirmek istiyoruz. Kefen giydirmek istemiyoruz. Ben seni onlar için büyütmedim. Her yerde senin eksikliğin var” diye seslendi.
EYLEM NASIL BAŞLAMIŞTI?
Hacire Akar, 21 Ağustos’ta kaybolan oğlu Mehmet’in HDP’liler tarafından dağa kaçırıldığını söyleyip, bir gün sonra partinin Diyarbakır il binası önünde oturma eylemi başlattı. Eylemin 3’üncü gününde ortaya çıkan Mehmet Akar, mahkemece ev hapsiyle cezalandırıldı. Oğluna kavuşup, eylemine son veren Hacire Akar, çocukları kayıp annelere çağrıda bulundu. Hacire Akar’ın çocuğuna kavuşması, çocukları terör örgütü PKK tarafından kaçırılan aileler için umut oldu. Akar’ın çağrısıyla harekete geçen çocukları kayıp aileler, 3 Eylül’den itibaren HDP il binası önünde oturma eylemine başladı.
5 AİLE EVLADINA KAVUŞTU
Hacire Akar’ın oğlu Mehmet’in yanı sıra eyleme katılanlardan Hatice Ceylan’ın oğlu Cafer, Hüsniye- Hüseyin Kaya çiftinin kızları Mekiye ile Halime Kadran’ın torunu Halil İbrahim Kadran ve Necla-Metin Açan çiftinin oğlu Harun Açan’ın terör örgütünden kaçarak, güvenlik güçlerine teslim olmasıyla oturma eylemi yapan ailelerden 5’i evlatlarına kavuştu. Hatice Ceylan, Halime Kadran ile Hüsniye- Hüseyin Kaya ve Necla-Metin Açan çiftleri, diğer ailelere destek olmak için oturma eylemlerine devam ediyor. 81 aile, oturma eylemini 157’inci günde de sürdürdü.
‘SANA KEFEN DEĞİL GELİNLİK GİYDİRMEK İSTİYORUZ’
2012 yılında 13 yaşıdayken kaçırılan kızı Şerima Sancar için 15 Ocak günü Van’dan gelerek, oturma eylemine katılan Nazlı Sancar, kızına kavuşmadan oturma eyleminden vazgeçmeyeceğini söyledi. Sancar, kızına teslim olması için çağrıda bulunarak, şunları söyledi:
“Terör yandaşları 13 yaşındaki kızımı polis kıyafetleri giyerek, zorla dağa kaçırdılar. 2012’den beri kızımdan haber alamadım. Sağ ya da ölü mü bilgim yok. Kızımı istiyorum. Kızım beni görüyorsan, duyuyorsan gel. Senin hayallerin çok farklıydı. Sen okumak istiyordun. Kızım sen bana ‘ben sana bakacağım, hayatını ben kurtaracağım’ diyordun. Sen neredesin kızım? Sen böyle mi hayatımı kurtaracaksın kızım? Ben sizi ne zorluklarla büyüttüm. 156 gündür buradayız. Evlat nöbetindeyiz. Buradan kızımı almadan gitmeyeceğim. Kızım gel devletine teslim ol. Ceza yok, bir şey yok. Gel devletine teslim ol kızım. Hepimiz seni çok özledik. Senin kahrından hepimiz öleceğiz. Biz hepimiz seni çok seviyoruz. Sana gelinlik giydirmek istiyoruz. Kefen giydirmek istemiyoruz. Ben seni onlar için büyütmedim. Her yerde senin eksikliğin var. Bizim ne bayramlarımız var ne de seyranlarımız. Gece gündüz ağlamaktan başka hiçbir şey yapmıyoruz. Beni görüyorsan, duyuyorsan, gelmiyorsan eğer sana hakkımı helal etmiyorum. Çık gel.”
