Özsevi Eröz yazdı
Halen İngiltere Sussex Üniversitesi’nde “Medya ve Kültür Tarihi Profesörü” olarak görev yapan yazar David Hendy’e göre sesin hikayesinin izini sürmek “insan kardeşlerimizle iletişime geçmeyi, onları anlamayı ve onlarla birlikte yaşamayı nasıl öğrendik, egemenlik uğruna birbirimizle nasıl savaştık, giderek daha da hareketli bir yere dönüşen dünyada mahremiyet elde etmek için nasıl çabaladık?” gibi sorulara cevap aramak ve her bir sorunun bizi başka hikayelere götürmesi demektir.
TARİH ÖNCESİ SES İZLERİ
“Utah’taki Horseshoe Kanyonu veya Arizona’daki Hieroglyph Kanyonu’nda kaya sanatı avına çıkarsanız, resimlerin en fazla yoğunlaştığı yerlerin tam olarak yankının en güçlü olduğu veya seslerin en uzağa taşındığı noktalar olduğunu fark edersiniz.”
Bu ilk bölümde, ilkel toplumlardaki “konuşan kayalar”, “sesleri tekrar eden oyuk cadıları”, “yüzey altındaki kaynayan ruhlar dünyası” gibi mitlerin, müzikal taşların ve davulların anlamı, ayin ve toplantılarda ve elbette dil henüz ortaya çıkmamışken toplu avlanma sırasında ses kullanımı gibi birçok konu, fazla ayrıntı veya teknik detaya boğmadan okuyucuyu kitabın içine çekmeye başlıyor.
Kitabın diğer bölümlerinde ise okuyucu kendini, bazen MÖ 55 yılında Roma’da arenada 20 filin birden boğazlandığını izleyerek haykıran iki yüz bin kişinin arasında, bazen gece çanı çaldıktan sonra şehir kapıları kapanmadan yetişilmeye çalışılan Orta Çağ Londrası’nda, bazen Fransız Devrimi’nde sokaklarda “Ah! Ça ira (herşey iyi olacak)” diye şarkı söyleyen kalabalığın içinde, bazen de 1931 yılında Empire State binasının açılışında hoparlörlerden ilk kez fon müziği yayını yapılan asansörlerin içinde buluyor.
Sesin Beşeri Tarihi bu ve birçok örnekten yola çıkarak sesin ve sessizliğin sosyal antropoloji içindeki yerini, otorite, iktidar, denetim ile ilişkisini ortaya seriyor.
Ve bu alanda Türkçe çevirisi olan nadir bir çalışma olarak okuyucuların kütüphanelerindeki yerini alıyor.
