Jale Ak yazdı…
Nikolay Vasilyeviç Gogol, Ukrayna asıllı bir Rus romancı olarak Dünya Edebiyat tarihine geçmiş, eserlerini severek okuduğumuz bir yazar. Acaba bugünleri yaşasaydı o da şimdi yaşananları, yazmış olduğu epik eseri Taras Bulba’ya benzetir miydi kim bilir? Ölü Canlar, Palto gibi eserleri daha fazla bilinir ama Taras Bulba destansı ve bir o kadar dramatik ayrıntılarıyla bugüne çok benziyor.
Taras Bulba bir Kazak komutandır romanda. Ortodoks papaz okulundan dönmüş iki oğlu vardır Taras’ın. Katolik Lehler’le savaş sürüyordur ve oğullar da asker olurlar. Oğullarından Ostap, aynı savaşta işkencelerle gözlerinin önünde Lehler tarafından öldürülür, ancak diğer oğul Andrey, Leh Beyinin kızına âşıktır. Ve Andrey saf değiştirir. Kazak komutan Taras Bulba, “seni ben var ettim ben yok ederim” diyerek öz evlâdını kendi elleriyle öldürür…
Roman uzun ve pek çok destansı ayrıntı barındırıyor bir paragrafta özetlenecek gibi değil. Ama şimdi Rusya’nın Ukrayna’yı deli gibi bombalamasını bu dramatik sahneye benzetiyorum. Saf değiştiren evlâdını kendi elleriyle öldürebilen bir babaya.
Tarihin tozlu raflarına sıkışıp kalan ya da sıkışıp kaldığını sandığımız şeyler toplumsal hafızada nostaljik kalıntılar, tortular bırakır. Bağımsızlık ve özgürlük mücadelesi vererek zamanın SSCB’nden kopan hemen tüm ülkelerde şu an yaşayan ve soydaşlarımızı da barındıran insanların Ukrayna’da bombalanan Antonov An-225 Mriya için gözyaşı dökmeleri işte bu sebepledir. Özellikle yaşları kırk üzeri insanlar Mriya (Arzu) için üzüldü. Seksenli yılların sonlarında SSCB yıkılmaya neredeyse beş kala öylesi bir şah-eseri yapabilmişti. Ve bugün onu kendi elleriyle mahvetti.
Bunlar elbette işin romantik ve trajik yanıdır. Rusya tıpkı ateş çemberine alınmış bir akrep gibi kendi kendini sokuyor şimdi. Ve fakat onu öylece kuşatıp oğullarından birini kendisine âşık edebilen batıyı da, masaldaki aslında çok çirkin olup sihirle makyajla kendini güzelleştiren bir kadına benzetiyorum. Ki şu an tüm batı hayranları da o çirkin ve yaşlı cadıya âşık. O yaşlı ve çirkin cadının gerçek yüzünü görmemekte ısrarcı hepsi.
Rusya’nın da ne kadar tehlikeli olabileceğini tarihten biliyoruz. Dediğim gibi bu benzetişlerim sakın beni romantik bir Avrasyacı yapmasın.
Sadece teşbihte hata olmaz minvalinde sohbetten ibarettir.
Kalın sağlıcakla dostlar.
