Yozgat’tan Mars’a… İşte Elif’in hikayesi

Yozgat’ta doğup, köy okulunda binbir güçlükle okuya Elif, Mars’a gönderilen keşif aracını tasarlayan şirketin yarışmasına proje gönderdi, yapay zekâ geliştirdi. 19 yaşındaki Elif Eda Güneş, köy köy gezip kız çocuklarına ilham oluyor.

19 yaşında olan Elif Eda Güneş Yozgat’ın Çayıralan ilçesine bağlı Curali Köyü’nde, okuma yazma bilmeyen bir anne ve çiftçi bir babanın çocuğu olarak doğdu. Bilgisayarı olmadan kodlama öğrendi, yazılım dünyasına adım attı. Tamamen kendi çabasıyla yazılım yaparak Mars için keşif aracı tasarlayan şirketin yarışmalarına proje gönderen Ancha Space Uzay teknolojileri ekibine dahil oldu.

Onkoloji alanında proje üreten ve aynı zamanda köy köy gezip kız çocuklarına rol model olan Elif Eda Güneş Hürriyet’ten Elif Ergu’ya konuştu. Güneş, başarı hikayesini şöyle anlattı:

Doğduğum köyde genç yoktu. Arkadaşım yoktu. Çünkü gençler gidiyordu köyden. Hep yaşı büyük insanları gözlemleyerek büyüdüm. İki ablam var. Birleştirilmiş bir sınıfta okudum ilkokulu. Annem okuma yazma bilmiyordu. Ben anneme ve birkaç kadına da okuma yazma öğrettim. Babam çiftçi.

ANNEM HÂLÂ ‘HEMŞİRE OL’ DİYOR

Ben insanları gözlemlemenin şans olduğunu düşünüyorum. Şu an kadın haklarını savunuyorsam öyle bir köyde doğduğum içindir. Çünkü köyümüzde yaşayan hiçbir kadın kendi haklarının bilincinde değildi. Çoğu şiddete uğruyordu. Ben bunları görüp artık değişmesi gerektiğini düşündüm. Ailem okumamı istiyordu ama okuyup öğretmen, hemşire, doktor olmamı istiyorlardı. Annem hâlâ “O kadar yola gidiyorsun hemşire olsaydın” diyor.

‘BİLGİSAYAR, İNTERNET OLMADIĞI İÇİN KAĞIT KALEMLE KODLAMA ÖĞRENDİM’

Ben okulun ötesinde hayal kurdum. Hep dünyayı değiştirmeyi hayal ettim. Evin çatısına çıkar yıldızlara bakardım. Evreni tanımaya çalışırdım. 13 yaşına kadar hiç bilgisayarım olmamıştı. Köyde internet de olmadığı için tamamen kağıt kalemle kodlama öğrenmiştim. İlçeye gidip pdf dosyalar çıkarıp, kağıt kalemle kodlamayı tamamen kendim öğrenmiştim. 8’inci sınıfta çok çalıştım. Çünkü kaderimi değiştirecek şeyin çalışmak olduğunu biliyordum. Çalıştım ve Kayseri’de okul kazandım.

9’uncu sınıftayken Kayseri Üniversitesi’ne gidip kimya laboratuvarına girmek istediğimi söyledim.

O laboratuvara gidip geldim, beni aldılar. 1 ay bana orada temizlik yaptırdılar, çay taşıdım. Sonra cihazları öğrendim. Yapılanları izledim. Telefonum olunca araştırmaya başladım. İnternette NASA’dan astrofizikçi Umut Yıldız Hoca’ya ulaştım. Mars’a insansız keşif aracı yapan ekibin projeleri için ekipler oluşturuluyordu gençlerden. Ancha Space’e katılmak için 6 kez mektup yazdım. Ve beni kabul ettiler.

Hayatım değişti. Avrupa Uzay Vakfı tarafından düzenlenen European Rover Challenge yarışmasına yeni teknolojiler geliştirmek için girdik. Türk ekip olarak 17 kişiydik. 15’i erkek öğrenci, Türkiye’nin farklı illerinden gelen lise ve üniversite öğrencileri. Ekibe girerek yazılımla tanıştım. 65 takım arasından 38’inci olduk. Benim için çok öğretici oldu. Yurtdışına gidemedim ama Kayseri’den yazılımı yaptım. Günde 4 saat uyudum. Yarışmaya katıldık. Aynı zamanda Kayseri’deki Teknopark’ta bir girişim şirketine girdim.

GİZLİ BUZLANMAYA KARŞI YAPAY ZEKÂ

Üniversite sınavına gireceğim. Ve ben başka şeyler yapmak istedim. Çünkü yaşadıklarım normal değil. Ben çocuklara bakınca kendi çocukluğumu görüyorum. Teknopark’taki girişim ortamında proje yaptım. Acil Elektrot Manevra Sistemi geliştirdim. Yapay zekayla ilgili, gizli buzlanmaya karşı acil uyarı sistemi.

Kaza geçirmiştim. Baktım neredeyse gidecektik, kaza geçirince “Bu olmamalıydı” dedim. Ben girişimcilikle ilgili bulduğum her eğitime katıldım.

KELEBEK ETKİSİ YARATIYOR

Hedefim çok sayıda çocuğa ve gence ulaşmak. Ben çocuklara yönelik kuluçka merkezleri açmak istiyorum. Köy okullarını geziyorum. Kayseri ve Yozgat’taki tüm okulları gezdim. Okullarda erkekler hayallerini aktarıyor, kızlar isimlerini bile söylerken çekiniyor. Bu beni çok üzüyor. Kelebek etkisi yaratmak, iyi bir rol model olmak istiyorum. Hastanelerin onkoloji bölümlerinde çocukları ziyaret ediyor, oralarda gözlemler yapıyorum.

YANLIŞ TEŞHİS

Sağlık alanında proje geliştirmeye çalışıyorum. Tıp kitaplarını okuyorum. Onkoloji çok ilgimi çekiyor. EKG cihazları tam doğruyu söylemiyor. “Daha iyi ne yapabiliriz?” diye araştırıyorum. Ben 11 yaşındayken büyük bir korku yaşadık. Bana yanlış teşhis konuldu, lösemi olduğum söylendi. Sonra olmadığım anlaşıldı. O yüzden çok çalışmak istiyorum bu alanda.

Matematik okumak istiyorum. Her şey matematikle bağlantılı. Yapay zekayla ilgili çalışmak istiyorum.