Mustafa Özgür Sancar yazdı…
Boşuna dememişler “Mart kapıdan baktırır kazma kürek yaktırır” diye. İnsanı en çok aldatan aydır Mart…
Yarısı kıştır; diğer yarısı için ılık geçti diyemeyiz. Hele küresel ısınmanın hayati bir sorun olduğu günümüz dünyasında Mart bütün bütüne yanıltıcıdır. Çoğu zaman sizi baştan çıkartan güneşi getirir; ”paltoyu bir kenara bırak” der; hissettirmeden üşütür. O yüzden hastalıkların çoğu Mart sebeblidir.
Hele Koca Karı Soğuğu dedikleri 8 gün, 11’inden itibaren başlar, tam bir tehlikedir. Bu yüzden olsa gerek, şöhreti efsanelere dayanır.
SÖYLENCELER
Rivayete göre bu adın verilmesine, vaktiyle bir kocakarının 7 keçisinin bu soğuklar neticesinden ölmesi sebep olmuş. Bir başka rivayete göre ise Tanrı, isyan eden (Âd) kavmini helâk etmek için soğuk bir rüzgâr çıkarmış, 8 gün süren bu soğuk rüzgârlar nedeniyle bütün (Âd) kavmi mahvolmuş, sadece bir kocakarı, bir mâbet kulesine saklanarak kendisini ölümden kurtarmış.
Tabii ki bunlar söylenceler; ancak halk arasında Koca Karı Soğuğu denilen dönem bir gerçeğe işaret eder: Artık acz içinde kalan kış son bir nefesle ancak rüzgârlarını üfleyebilmektedir. Çaresiz ve gidicidir.
Ağaçların tomurcuklanması ve yeşilin kendini göstermesiyle yeni bir dönem başlar.
Serin, ama taze; ılık Mayıs’ın müjdecisi; eski olanın tükendiği, yeninin başladığı bir dönem.
BİR BAŞLANGIÇ…
Yeni bir sayfa açılır insan imgeleminde, yaşam gibi, heyecanlı ve renkli. Daha da önemlisi umutlu.
Umut her şeydir; bence baharla gelir.
Aralık’ın 21’inde başlayan kış, kara etkileriyle, Mart’ın 21’inde yerini rengarenk doğaya bırakır.
Ve sevinç, umut her yanı kaplar.
Teninizi ürperten Mart rüzgârı, içinizi ısıtan bir yaşama sevincine döner; güzel, sıcak günlerin habercisidir.
