Hüseyin Kaya yazdı…
“Aklın İsyanı “isimli ilk kitabımın ilk sözü.
“İnsan olmamız dışındaki her şey bir iddiadan ibarettir.”
Bunu söylerken neler düşündüm hangi nedenler buna sebep oldu?
Bunu tam olarak hatırlamıyorum.
Son zamanlarda olup bitenler bazı çağrışımlara sebep oldu.
İnsanla ilgili başka neler söylemişim bir de onlara bakayım dedim.
– İnsan, yasalar üstü bir özgürlüğün adıdır.
– İnsan hissettiklerini yaşamadan tamamlanamaz.
– Ey İnsanlık! ”Mecbur olduğumuzu iddia etseniz de gelin savaşa kadar barış içinde yaşayalım.
– Tertemiz bir insan, insafsızlığa isyandır.
– İnsan azar azar azar. Tarih hep bu hikâyeyi yazar.
– İnsan olmak için küçük bir sebep yeter bize. Öyle kalmak için ise bir ömür bile az.
– İnsan ne için yaşar. İnsanlık için.
İkinci kitabımız Sözün Vicdanına’da bir göz atalım dedim.
Zaten iki kitabımız var uzatacak değiliz yani.
Enteresan olanı bu kitabın da ilk sözü insanla ilgili olması böyle denk gelmesi.
– İnsan, doğrusu tek başına yeterli bir inisiyatiftir.
– İnsandaki ahenk iman sahibi olabilmesindendir.
– İnsan aciz bir hikâyedir.
– İnsan hatalarıyla restore eder kendini.
– Artan mal, azalan insan.
– Bir hücrede saklıydın insan olmak istemekte haklıydın.
– Önce insanlık işgal edilir sonra topraklar ganimet olarak kalır.
– İnsanı ayartan yarin işvesi değil, cesaretsiz sabrın dayatmasıdır.
– İkiyüzlülük imkanları artırır insan kalmayı azaltır.
– Nufüs sayımı insan sayısını göstermez. Olsa olsa vatandaş durumunu verir neticeten.
– İnsan, alışkanlıklarının yaramaz çocuğudur.
– İnsanın sayacağı parası, saklayacağı malı, kaybedeceği makamı yoksa nihayetinde varacağı sapasağlam bir yeri vardır.
– Ey İnsan! Her şey sana muhtaç buna rağmen bu ne ihtiyaç.
– Her şey çekirdeğinde insan da içinde saklıdır.
– Ah insan kendisi teslim olur. Bu sefer de kimse özgür kalmasın ister.
İşte evrenin incisi yer yüzünün temsilcisi şerefli canlı insanla ilgili zaman içerisinde aklımıza gelen gönlümüze düşen yazıya dönüşen tespitlerimiz.
Bunları bir nevi başlıklar halinde belirttik ki bu köşemizdeki yazarlık serüvenimizde bize hadiselerin değerlendirilmesinde arkadaşlık edecekler yol gösterecek olsunlar diye.
Diğer yandan kendimizi kontrol edelim bizde insanlığımızla sürekli yüzleşelim.
Çünkü insan iyi ile kötünün, doğru ile yanlışın üzerinde somutlaştığı tek canlıdır.
Düşünebilen ve böylece davranış üreten iradesi olan, öldüren, yaşatan, ağlayan ve güldürendir.
İsyan eden itaat eden, seçen seçilen, vazgeçen vazgeçilen olandır O.
Unutan, unutturulan, umut beslenendir.
Her şeye rağmen umut beklenendir.
Mekâna mecbur zamana mahkum,
Bir damla suya hasret bir damla sudan ibaret.
Öncesi olmayana işaret, sonsuza namzet.
Kırılgan bedeninde yüksek bir gönül taşıyandır.
Gönlünde arşı taşıyandır O.
Selam olsun İnsana ve Oğullarına.
İnsan; mazlum olunca adaleti, sahip olunca kudretini savunan isyankar bir mahluktur Üstat. Nasibi ölçüsünde yaşar. Ömür her mevcuda verilir. Lâkin herkesin yaşadığına hayat denilmez. Ömrü hayata dair olmayanlar ise nasihatten anlamaz. Bilemiyorum ifade edebildim mi? ..Yüreğiniz sağlık.
Kâmil kardeş, siz de milyarlarca kişi gibi öğrenilmiş gerçeklik ve varlık algısıyla durum tespiti yapmaktasınız, ve yanılmaktasınız. Sıradan bir memeli hayvan gözlemi sadece insan vücudu denilen biyolojik beden için geçerlidir. Ama “Ben” öznesi yani insanın aslı biyolojik değil metafizik yani madde olmayan bir varlıktır.
Hüseyin bey insan denen varlık o kadar da karışık değil. Sıradan bir memeli hayvan. Sadece beyni büyümüş ve karmaşık duygular içinde
sayın hocam, insan denen varlık nedir sorusunun cevabı eğer incelerseniz derviş yunus emre’nin ünlü “Beni bende demen, Ben bende değilem/bir Ben vardır bende, benden içeru” dizelerinde vardır. ayrıca “Şüphesiz Allah, sizin suretlerinize ve mallarınıza bakmaz. Ancak amellerinize ve kalplerinize bakar.” hadis-i şerifinin anlamını incelerseniz burada da açıklanmıştır. fakat kişiler maalesef gerçek anlamı hala çözememişlerdir, çünkü öğrenilmiş gerçeklik ve varlık algısı bunu engellemiştir. bu engeli hala aşamadığınız anlaşılıyor. ipuçları bence yukarıda verilmiştir. “Ben” öznesi ile “ben” öznesi aynı varlık değildir. sonucun çok hayret verici ve inanılmaz olduğunu söyleyebilirim. umarım sonuca ulaşabilirsiniz ve o zaman insanın bir damla sudan ibaret olmadığını idrak edersiniz.
Ne güzel sözler bunlar ve bir sözünüze hayran kaldım. Hangisi olduğunu yazmak istemiyorum. Bir tanede ben ekliyeyim; İnsan saklandıkça bu çocukça oyunda, kendini kaybedendir. Kederli aynasının önünde hep geçmişe hep geçmişe döndürülendir..