Naim Babüroğlu yazdı…
S-400’ÜN ALIM HİKAYESİ
Türkiye, 2013 yılında uzun menzilli füze savunma sistemi satın almak için bir ihale açtı. Ancak, ihale aşamasında beklediği ilgiyi ABD, Avrupa Birliği (AB) ve NATO’daki müttefiklerinden göremedi. Türkiye’ye teknoloji transferini de kabul ettiğinden, Çin’den alım kararlaştırıldı. Fakat, ABD/NATO’nun tepkileri nedeniyle Çin’den alımdan vazgeçildi. Bu kez, Kasım 2016’da Rusya ile S-400 hava savunma sistemi için görüşmelere başlandı. Bu arada, 24 Kasım 2015’te hava sahasını ihlal gerekçesiyle bir Rus uçağı düşürülmüştü. Gelinen aşamada, Türkiye 2.5 milyar dolar karşılığında Rusya’dan S-400’ü satın aldı. 16-17 Ekim 2020 tarihlerinde, Sinop’ta silah sisteminin test atışı yapıldı.
ABD/NATO, 2018’den itibaren S-400’ü Rusya’dan alan Türkiye’ye karşı sert tepkiler gösterdiler. Test atışı sonrası, ABD’den şiddeti gittikçe artan tepkiler gelmeye devam ediyor. ABD Savunma Bakanlığı (Pentagon), tehdit niteliğinde tepki gösterdi. Pentagon sözcüsü, “Türkiye’nin bu sistemi test etmesine karşı çıkıyoruz; bu durum aramızdaki güvenlik ilişkisini ciddi şekilde tehdit ediyor” dedi.(1) Açıklamaların ortak noktası, “Türkiye, S-400’ü aktif duruma getirirse ağır sonuçları olur” şeklinde.
İşte bu noktada, ABD şiddeti gittikçe artan tepkiler vermeyi sürdürüyor. ABD/NATO, Türkiye’nin Rusya’dan stratejik düzeyde bir silah sistemini almasına olumlu bakmaz. Bu nedenle, ABD gerginliği adım adım tırmandıracaktır.
YUNANİSTAN S-300 SİSTEMİNE SAHİP Mİ?
Güney Kıbrıs Rum Yönetimi (GKRY), 1998’de Rusya’dan S-300 hava savunma sistemi satın almaya karar verdi. Türkiye, NATO toplantılarında, “Bu, Türkiye ile Yunanistan ya da GKRY arasında bir sorun değil. Bu, NATO’nun Rus yapımı füzelerle ilgili sorunudur. Bu füzeler, NATO ittifakı açısından güvenlik riski yaratır ve tehlikelidir”(2) görüşünü dile getirdi. ABD ve NATO, Türkiye’nin bu haklı itirazlarını dikkate aldı ve S-300, GKRY’ye gönderilmedi. ABD’nin arabuluculuğunda, Yunanistan’ın Girit adasına bir hangarda depoya kaldırıldı. Yani, GKRY S-300’ü aldı, parasını ödedi ama sistem konuşlandırılmadı. Yunanistan’da bir depoda kaldı. NATO, Rus yapımı bu sistemleri hiçbir zaman kendi ağına entegre etmedi. 2013’ten itibaren ABD/NATO, Rusya’nın değişik ülkelerde konuşlu S-300 sistemleriyle başa çıkmanın yollarını aradı. S-300’ün, en gelişmiş ABD savaş uçaklarıyla ne kadar yenilgiye uğratılacağını denedi. Bu nedenle, Yunanistan’daki S-300’leri deneme amaçlı tatbikatlarda kullandılar. İsrail de, aynı şekilde S-300’leri denedi. Yani, Yunanistan’ın kendi hava savunma sistemini geliştirmek ya da ülke savunma sistemine entegre etmek veya tehdide karşı sistemi kullanma amacı olmadı.
DİĞER NATO ÜLKELERİNDEKİ S-300’LER
NATO üyesi Bulgaristan ve Slovakya’nın da Rus yapımı S-300’leri var. Neden ABD/NATO’nun tepkisi olmadı? Bulgaristan ve Slovakya, 2004 yılında NATO’ya üye oldular. S-300’leri NATO’ya katılmadan önce almışlardı. Rusya’dan aldıkları S-300’lerin ABD teknolojisi açısından bir tehdit oluşturmayacağı anlaşıldı. Çünkü, S-300 ve S-400 arasında yetenek açısından büyük farklılıklar var. ABD ve NATO’nun bu ülkelerdeki S-300’leri eğitim/tatbikat amaçlı kullanarak, bu sisteme karşı önlem almaları daha önemliydi. Bu nedenle, Bulgaristan ve Slovakya’daki S-300’ler tatbikatlar ve testler dışında aktif olarak kullanılmıyor. NATO sistemlerine de entegre değil. Oysa, Türkiye’nin S-400 alması çok farklı. S-400, üstün bir teknolojiye ve F-35’leri etkileme yeteneğine sahip, stratejik düzeyde bir silah sistemi.
BAĞIMSIZ BİR TÜRKİYE
Bağımsız bir ülke olarak Türkiye’nin, elbette S-400 sistemini alma ve kullanma hakkı var. Rusya’dan S-400 için 2.5 milyar dolar ödeyen Türkiye, bu silah sistemini kullanmalı. Atatürk döneminde uygulanan politikalar izlenseydi, Türkiye bugün kendi milli savunma sistemini kurmuş ve savunmada kendi kendine yeterli bir ülke konumuna gelmiş olurdu. Tam bağımsızlık budur. Tam bağımsızlık, ABD’nin, Rusya’nın, Çin’in ya da diğer herhangi bir ülkenin stratejik düzeyde bir savunma sistemine ihtiyaç duyulması değildir. ABD’den Patriot almakla bağımsız olunamayacağı gibi, Rusya’dan S-400 almakla da bağımsız olunmaz. Atatürk’ün tam bağımsızlık politikasından uzaklaşan Türkiye’nin, yüz yüze kaldığı sıkıntıları her gün gözlemliyoruz…
ABD NE YAPACAK?
ABD, S-400’ün Türkiye’ye getirilmesiyle 1.25 milyar dolar ödenen F-35 savaş uçaklarını vermekten vazgeçti. Ayrıca, F-35 uçağının üretici aktörlerinden biri olan Türkiye’nin ürettiği 1008 parçadan 866 parçası başka ülkelere kaydırıldı; kalan 139 parçanın üretimi de 2022’de diğer ülkelere verilecek. S-400’ün aktif duruma getirildiğinin açıklanması ve tehdit bölgelerine konuşlandırılmasıyla birlikte, ABD Türkiye’ye ¨Amerika Düşmanlarına Yaptırımla Karşı Koyma Yasası¨ (CAATSA) kapsamında yaptırım uygulanacak. Ekonomik ve askeri yaptırımları içeren…
Söz konusu yaptırımlar, ABD Başkanı’nın kimliği ile ilgili değil. ABD Başkanı kim olursa olsun, yaptırımın askıya alınma olasılığı neredeyse sıfır.
PEKİ, TÜRKİYE NE YAPACAK?
Yıl 1975, 25 Temmuz… Koalisyon Milliyetçi Cephe Hükümeti, 1974’te uyguladığı silah ambargosunu kaldırmadığı için ABD’nin Türkiye’deki 21 üs ve tesisini kapatmıştı. Üs/tesislerde ABD’nin beş bin sivil/asker personeli vardı.
Peki bu mümkün mü?
Tutuklu bulunan Rahip Brunson’ın serbest bırakılması için ABD Başkanı Trump ve yardımcısı Pence’in, 26 Temmuz 2018’de yaptıkları tehdit dolu açıklamaları anımsayalım. Ardından, 12 Ekim 2018’de Brunson’ın serbest bırakılışını…
9 Ekim 2019’de Suriye Fırat’ın doğusuna Türkiye’nin başlattığı Barış Pınar Harekatı’nı anımsayalım. Harekatın askeri hedefi, 480 kilometre genişliğinde bir bölgeydi. Türkiye’nin coğrafi bütünlüğüne kasteden PYD/PKK bölücü terör örgütünü korumak için, ABD Başkan Yardımcısı Pence’in 17 Ekim 2019’da Ankara ziyareti ve ardından, harekatın 480 yerine sadece 140 kilometre genişliğinde bir bölgeyle sınırlandırılması… Harekat, bu nedenle belirlenen politik hedefleri karşılayamadı…
ABD’nin etkisini ortaya koyan iki örnek…
Peki, S-400’ün geleceğine ilişkin ABD’nin ağırlığının sonucu ne olur sorusunun cevabı belli mi?
Türkiye, Rusya’yla işbirliğini Suriye ve Libya’da artırma yoluna gitmeli. Suriye için, Adana Mutabakatı’nı aktif duruma getirmek, Türkiye’nin bekası yönünde önemli bir kilometre taşı olacak…
Suriye, Libya, Doğu Akdeniz ve Azerbaycan-Ermenistan cephesinde, ¨Stratejik Yalnızlık¨la yüz yüze kalan Türkiye’nin en öncelikli seçeneği, etkili diplomasiyle yalnızlığı gidermek…
Hedef stratejinin anahtarıdır. Mantıklı ve tutarlı olmayan hedeflere, hiçbir strateji ile ulaşılamaz hükmü her zaman geçerli… Dün de, bugün de, yarın da…
(1) https://www.bbc.com/turkce/haberler-turkiye-54664164 (Erişim, 25 Ekim 2020).
(2) 25 Ekim 2013, Deniz Zeyrek’in köşe yazısı. http://www.radikal.com.tr/turkiye/turkiyenin-tezini-s-300-tutanaklari-curutuyor-1157212/
İran’da bir strateji politika gazetesini okuyordum ve bir İranlı yazar demişti ki İran Karabağ’ı Azerbaycan eline geçmemesi için bu savaşta güç dengesi sağlayacak yani asker ve silah Ermenistan’a verecek ve eğer bu iş durdurmasa ermenistan ve yunanistan ile gizli ilişkilerini kullanmalı ! Bu cümle benim için çok önemli idi, ki gizli ilişki nedir. Araştırdım ve bildiğim kadar İran ABD’nin yaptırımlari engellemek için iki yol kullanıyor 1. BM güvenlik konseyinin kararlarını engellemek için çin ve Rusya veto oyunu kullanıyor ve bunun n karşılığında onların silah ve ürünlerini paha fiyatlara alıyor ve 2. İran, Ermeni ve Yunan lobilerini ABD ve Avrupa’da kullanıyor ve karşılığında para yardımı veriyor ve bu lobiler ABD yaptırımların engellemek ve azaltmak için İran’a yardım veriyor. Bu etmeni ve Yunan lobileri , Türkiye ve Azerbaycana karşı baskı yapmaya İran tarafından kullanıyor. İran , Suriye’de baskı tonda olduğu için Türkiye ve ABD İsrail ile ilişkilerini koparmak istedi ve bu işi de İran için Yunan Ermeni lobisi yaptı. Çünkü Türkiye İsrail dostluğu zamanında Türkiye yahudi lobisini kullanıyordu ve yahudi lobisi Ermeni yanan lobisinden güçlüydü ve İran çabaları etkisiz kalıyordu. Trump’un dediği İran ABD seçimlerinde müdahale ediyor aslında Ermeni Yunan lobisi ile bu müdahaleyi yapıyor. Neyse , şunu demek istedim ABD’den Türkiye’ye karşı çıktığı kararlar ve Türkiye’nin f35 projesinden çıkarılması Ermeni Yunan lobisinin etkisidir ve bu lobilerin arkasında İran var çünkü f35ler ermenistan ve yunanistani korkutmuyor sadece İran’ı korkutuyor. İran’ın kirli oyunlarını engellemek için Türkiye İsrail ile ilişkisini eski seviyeye getirmeli hatta eğer sevmesek çünkü konu vatandır ve sağlam kalmasi için elimizi çakallar karşısında boş tutmalıyız.
An itibariyle amansız bir biçimde Rusya ile bizi kapıştırmaya çalışıyorlar. Atatürk’ün nasihat/emanet/miras değeri taşıyan şu sözleri ‘Eğer Rusya’nın desteği olmasaydı yeni Türkiye’nin emperyalist istilacılar üzerindeki zaferi, kıyaslanmayacak kadar çok daha büyük kayıplarla kazanılabilirdi veya belki de zafer hiç mümkün olmazdı. Rusya, Türkiye’ye hem manevi, hem de maddi yardım göstermiş ve milletimizin bu yardımı unutması suç olur.’ Unutulmamalı ve unutturulmamalıdır. Ülkemi bölmenin 1 numaralı reçetesi Rusya ile papaz olmaktan geçer. + lar – ler olsa dahi pürüzler aşılabilir-aşılmalıdır..
Herşey Nato ve müttefikliğe sığmayan haraketlerle ilgili ise, önce bizi ‘eğit donat’ la kandırıp bizi Suriye yönetimiyle ve Rusya ile hasım hale getirdikten sonra YPG/PKK yı destekleyerek ülke kurdurmaya çalışmayı hangi müttefikliğe sığdıracağız? Bunlar olurken henüz S-400 gibi bir şey de yoktu ortada değil mi? Hafızamızı yenileyelim, bu işlerin buraya neden geldiğini hatırlayalım.
Herşey Nato ve müttefikliğe sığmayan haraketlerle ilgili ise, önce bizi ‘eğit donat’ la kandırıp bizi Suriye yönetimiyle ve Rusya ile hasım hale getirdikten sonra YPG/PKK yı destekleyerek ülke kurdurmaya çalışmayı hangi müttefikliğe sığdıracağız? Bunlar olurken henüz S-400 gibi bir şey de yoktu ortada değil mi? Hafızamızı yenileyelim, bu işlerin buraya neden geldiğini hatırlayalım.
Türkiye ABD’de Zenci veya Latin devleti mi kurmak istedi de ABD de Türkiye’de Kürdistan kurmak istiyor acaba!..
ABD tıpkı Kürdistan kurmak için Suriye ve Irak’da yaptığı gibi Türkiye Hava sahasına da egemen olmak istiyor
S400’ü de bu amacına engel görüyor..