Uçan bilgisayar F-35’lerin teknik sınırlandırmalar üzerinden değerlendirmesi

(E) Hava Pilot Tümgeneral Beyazıt KARATAŞ ve Makine Mühendisi Fazıl ALTAY hazırladı…

 1 – GİRİŞ:

İlk kez; M5 Ulusal Güvenlik, Savunma ve Strateji Dergisi’nin 354’üncü Ocak 2021 sayısında birinci bölümü, ikinci bölümü Şubat 2021 sayısında yayımlanan “Uçan Bilgisayar F-35‘lerin Teknik Sınırlandırmalar Üzerinden Değerlendirilmesi” konulu makalemiz ilgi çekmiş ve yapılan geri dönüşler olumlu olmuştur. Veryansın Tv okuyucuları için yeniden düzenlediğimiz makalemizin birinci bölümü 20 Şubat 2021 tarihinde “Amerikan F-35’lerine Karşı S-400’lerin Düğmesine Basıldı… İşte Simülasyon Sonuçları” başlığı ile yayımlandı.

Okumak için tıklayın: Amerikan F-35’lerine karşı S-400’lerin düğmesine basıldı… İşte simülasyon sonuçları

Şimdi Siz “Değerli Okuyucularımız” için makalenin tamamını yayınlamaya karar verdik. Nedeni ayrı ayrı yayınladığımızda biraz kopukluklar olduğunu tespit ettik. Makalemiz biraz uzun olacak ama umarım sıkılmadan  okumanızı sağlarız.

F-35’lere ilişkin yeni makalemizin; konunun özünden fazla ayrılmadan tablo ve görsellerle desteklenerek sıkıcılıktan uzak olmasını, büyük bölümünün daha önce yayımlanmamış bilgileri içermesini, başvuru ile referans doküman olarak kullanılmasını ve elbette çok paylaşılarak okunmasını amaçladık. 

Makalenin hazırlanmasındaki katkılarından, emeklerinden ve bitmeyen enerjisinden dolayı Kıymetli Arkadaşım Makina Mühendisi Fazıl ALTAY’a teşekkür ederim.

2- F-35’LERİN ORTAK YAPISAL PROBLEMLERİ:

a -F-35’lerin Sınırlı Stealth Kapasitesi:

Stealth/Hayalet uçakların temel tasarım özelliklerinden birisi, Radar Kesit Alanın-RCS  (RCS-Radar Cross Section) daha az olması ve radarlar tarafından en az şekilde algılanabilmesi için dış silah yüklerinin gövde içinde taşınmasıdır.

Radar Kesit Alanı-RKA (Radar Cross Section-RCS) [1]; Bir nesnenin radarla ne kadar uzaktan tespit edilebilir olduğunun ölçütüdür. Bir uçağın RCS’si fiziksel şekline, malzemelerine, antenlerine ve diğer sensörlerine bağlıdır.

F-35’ler; Görsel-1’de görüldüğü gibi mevcut durumda gövde içinde sadece 4-5-7-8 nolu istasyonlarda silah yükü taşıyabilir. 5-7 nolu istasyonlarda sadece 1’er adet AIM-120 AMRAAM (Advanced Medium-Range Air-to-Air Missile-AMRAAM) Aktif Radar Güdümlü Hava-Hava Füzesi taşımakta ve bu istasyonlara hava-yer mühimmatı takılamamaktadır. 4 ve 8 nolu istasyonlara ise görevin durumuna göre ya Hava-Hava (A/A-Air to Air) 2 adet AIM-120, ya  da 2 adet Hava-Yer (A/S-Air to Surface)  mühimmatı takılmaktadır.

[2]. Nedeni simulasyon tekniğinde tüm echo tiplerinin hesaplanamaması, sadece optik yansıma karekterinde olan radar echolarının hesaplanır olmasıdır. Uçağa harici silah yükü olarak 4 adet CBU-103 takıldığında gerçek RCS farkının bu verilere göre 8÷10 dB seviyesine geleceği öngörülebilir. Bu açıdan “Matlab Tabanlı” simulasyon sonrası yapılan 6dB farkın kabulü güvenilir değer olduğu kıymetlendirilmektedir.

[3]–[4]

“F-35’lerin; Türkiye gibi ihraç versiyon S-400’lere sahip olan bir ülkeden değil, Suriye Hmeymim Üssü ve Görsel-6’da görüldüğü gibi Rusya Kaliningrad civarı Kuzey Avrupa uçuşlarını yaparken Rus S-400’lerine yaklaştığında daha fazla risk altında olduğu anlaşılacaktır”. ABD’nin iddia etmiş olduğu gibi Türkiye’nin envanterindeki S-400’lerin değil, Rus  S-400 radarlarının F-35’lerin (eğer hala kaldıysa) sırlarını çoktan elde etmiş olması en görünen gerçekliktir.

[5].

[6] kullansa da kullanmasa da Rusya bu sırları önceden zaten elde etmiş olmalıdır. F-35’leri harekat şartlarında reflektör ile S-400 yakınında uçurmak yani daha uzun mesafeden tespit ve vurulabilir hale getirmek mantıklı olmayan bir hareket tarzıdır. Eğer barış şartlarında uçuyor ve Rus S-400 radarlarının F-35’i tespit etmesi sorun değil ise o zaman F-35A’lar da Türkiye’de reflektörle uçabilirlerdi. Ayrıca F-35’lerin sırlarının ABD’nin bizzat kendi içerisinden diğer başka kritik askeri bilgilerle beraber Çin’e aktarıldığı hususları yine ABD kaynakları tarafından da belirtilmektedir[7].  

[8].

Fakat bugün için bu mühimmat kullanımda olmadığı gibi, Türkiye’nin F-35 programından çıkartılması ile SOM-J standoff mühimmatı gibi rakiplerine göre çok daha iyi maliyet etkin bir mühimmata Türk düşmanı F-35 kullanıcılarının ulaşması artık sözkonusu değildir. SOM-J’ye çok daha maliyetli olan Norveç’in JSM standoff füzesi alternatif olup, F-35 Block-4 versiyonunda eğer planlamada gecikme olmaz ise 2024’den sonra kullanılabilecek durumdadır.

F-35 Block-4 versiyonu ile birlikte kullanılması mümkün olabilecek bir başka standoff mühimmat Küçük Çaplı Bomba-SDB II (Small Diameter Bomb-SDB II) ’dir[9]. F-35A bu bombadan toplamda 8 adet taşıyabilecektir. 50kg harp başlığı ile daha çok hareketli tank ve zırhlı araç imhasına yönelik olan bu mühimmatın atış irtifasına göre değişmekle birlikte azami 75-100[10] km menzili bulunmaktadır.

Birim fiyatı 700.00 dolar olan JSOW’un ağırlığı, birim fiyatı 200.000 dolar SDB II’den 4 kat fazladır. SDB II’nin, stealth’den ödün vermeden gövde içinde taşınması avantaj olmakla birlikte JSOW’un vurabileceği hedeflerden farklı olarak daha çok taktik hedeflere standoff hava desteği tipi taarruzlara uygun olan mühimmat olarak kullanılacağı değerlendirilmektedir. F-35A, toplamda 8 adet SDB II ve 2 adet AIM-120 AMRAAM’ı stealth’den ödün vermeden gövde içinde Block-4 versiyonu ile 2024 yılında veya sonrasında taşıyabilecektir.

Tablo-2: F-35A ve Diğer Savaş Uçaklarının Mukayeseli Özellikleri