Emperyalizm öldürür

Hüseyin Vodinalı yazdı…

5 Temmuz 1853’te, Bishop’s Hertfortshire’da (İngiltere) doğan Cecil John Rhodes, 17 yaşında başvurduğu Oxford Üniversitesi’ne verem hastalığı nedeniyle kabul edilmeyince, servetini Güney Afrika’da aradı.

Ve buldu da…

Güney Afrika’da yeni keşfedilmiş Kimberley Elmas bölgesinde şansını denedi ve sadece bir kaç ay içinde bir servet kazandı.

Sağlığına kavuşunca İngiltere’ye döndü ve Oxford’a kayıt oldu.

8 yıl boyunca, Oxford’daki eğitimi ve Güney Afrika’daki işi arasında mekik dokudu.

1881’de mezun olmadan önce Güney Afrika Cape Kolonisi’ndeki meclise üye olarak seçildi.

1890’da koloninin başkanı olmuştu.

Rhodes, altın ve elmas madenlerine sahip bir çok büyük şirketin kontrolünü de ele geçirmişti.

1893’te Matabele kabilesine karşı verdiği savaşta Kral Lobengula’yı mağlup etti.

Tipik bir ırkçı İngiliz Emperyalisti olan Cecil Rhodes, “Eğer Tanrı varsa bence O, Afrika haritasını İngiliz renklerine boyamamı ve İngilizce konuşan ırkın etkinliğini her yere yaymamı istiyordur” demişti.

Yuvarlak Masa ve Chatham House’ın kurucusu olan Rhodes, kendi adını taşıyan üniversite burslarıyla yabancı öğencileri devşirmenin de mucidi olarak bilinir.

Afrika’da bir ülkeye (Rodezya-daha sonra Zimbabwe) de adını veren Rhodes, Londra merkezli bir dünya devleti kurmayı hayal ediyordu.

1894 yılında Kraliçe Victoria, Cecil Rhodes’i gördüğünde “Görmeyeli neler yaptınız Bay Rhodes?” diye sorunca, “Majestelerinin sömürgelerine iki ülke (Zambiya ve Rodezya/Zimbabwe) daha kattım efendim” diye cevap verir.

“Elimden gelse gezegenleri de ilhak ederdim” dediği de bilinir.

Ki bunu şimdi ABD yapmaya çalışıyor.

Emperyalist sömürgeciliğin Atası olan Rhodes 1902’de öldü ama mirası yaşıyor.

İngilizlerin ve batılıların Afrika madenlerini yağması sürüyor.

Bunu yaparken çevre ve insanları hala umursamıyorlar.

Afrika’da her yıl yüz binlerce çocuk madenlerde çalışırken ölüyor, hastalanıyor veya sakat kalıyor.

Yaşanan çevre felaketlerini duymuyoruz bile.

Yukarıdaki satırları alıntıladığım 2004 tarihli “Rant Lordları” kitabının yazarı Mustafa Çınkı’nın anlattığı bahtı kara Afrika bugün artık Türkiye’dir.

Batılılarca, 19. Yüzyıldan itibaren Afrika’da yapılan tüm zulüm ve yağmaları biz 2020’li yıllarda artık ülkemizde yaşar olduk.

Emperyalizm ellerini toprağımıza daldırmış, ülkemizi siyanürle zehirlerken, buna karşı çıkanlar kendi hükümetlerince engelleniyor hatta hapse atılıyor.

Emperyalizm, işbirlikçileri eliyle bizi öldürüyor kısacası…

Cecil Rhodes 1800’lerin sonunda Afrika’da ne yaptıysa Anagold Madencilik de bugün Türkiye’de onu yapıyor.

Tek suçlu o mu?

Hayır elbette.

1923-2002 arasında verilen maden ruhsatı bin küsur iken, 2002-2023 arası verilen ruhsatlar 350 binden fazla.

Ormana, meraya, tarım ve sit alanına her yere ruhsat verildi.

Hatta neredeyse evimizin salonuna bile maden ruhsatı verecekler.

Sömürü o kadar açık ve seçik ki…

Amerikalı emperyalist zehirle altın çıkarıyor, hiçbir masrafa girmiyor, gerekirse etrafa para dağıtıyor ve çıkardığı altının yüzde 99’unu götürüyor.

Erzincan İliç’te olan tam olarak budur.

Ortaya çıkan çevre ve insani felaket o kadar ciddi ki, eğer siyanür Fırat’a karışırsa olay sınırı aşan bir mesele haline gelecek, zehir ta Basra körfezine kadar gidecek.

Tek suçlu hükümet mi?

En büyük suç onun elbette; ama ya diğerleri?

Bu Rothschild madencileri, basını, her telden siyasetçileri, mühendisleri, baroları bile satın alabilecek güce sahip.

Arada fazla ses çıkaranları öldürüp yok ettikleri olmuyor değil!

Yerel halkı da “istihdam” havucuyla tavlıyorlar bir güzelce.

Cecil Rhodes’ın yaptığı gibi Matabele kabilesiyle savaşmalarına bile gerek yok.

Yerel halk kendi eliyle kendi toprağının mahvedilmesine onay veriyor.

Asıl acı ve kahredici olan bu.

Pek aziz Milletimiz! iktidardan (ve ses çıkarmayan muhalefetten) hesap soracağına gidip yine oyunu veriyor.

Maalesef insanlarımız 1980 sonrası kafalarıyla değil işkembeleriyle düşünmeye başladı.

Cecil Rhodes’ın tek dünya projesi insanların mankurtlaşmasıyla epey bir mesafe kazandı.

Bugün maalesef, toprakları için tüfekli İngiliz’e karşı savaşan mızraklı Matabele Kralı Lobengula’nın bile gerisindeyiz!

ÖNEMLİ NOT: İliç’teki Çernobil tehlikesini en başından beri gündeme taşıyan VeryansınTV’nin ne kadar haklı olduğu bu felaketle ortaya çıktı. Celal Şengör gibi medyatik tipler sayesinde bu mücadele küçümsendi, yok sayılmaya çalışıldı. Ve sonunda felaket göz göre göre geldi. Bölge insanı Sedat Cezayirlioğlu’nun cesur ve onurlu mücadelesine yürekten destek veren tüm VeryansınTV kadrosuna ve destekçilerine teşekkür ederim. Burada yazıyor olmaktan bir kez daha gurur duydum.