2020’deki Karabağ savaşını Ermeni ordusuna karşı kazanan Bakü’nün işi bu kez kolaydı.
Ermenistan’ın resmi desteğini çektiği Karabağ’daki separat (ayrılıkçı) teröristler iki günde süpürülüverdi.
Silahlarını bırakıp bölgeyi terk edecekleri sözünü vermelerinden sonra ateşkes sağlandı.
Bu ikinci zaferin önemi savaş sahasından çok diplomaside yatıyor.
Ermenistan’ın ABD ile flörtü ve lideri Paşinyan’ın batıcı tavırları Rusya ve İran’ı nötralize etti.
Sadece nötralize etmekle de kalmadı, artık bölgede ciddi bir çözüm için adım atılmasının da kapıları açıldı.
Çünkü NATO’nun Kafkaslar’a gelip dayanması Moskova ve Tahran için en kötü haber olurdu.
Şimdi muhtemelen Erivan’da bir karşı renkli darbe olabilir.
Neyse o Ermenilerin meselesi biz kendi jeopolitik mevzumuza dönelim.
Şimdi burada asıl mesele haritaya bakınca da hemen anlayacağınız gibi, Türkiye ile Asya bağlantısının sağlanmasıdır.
Ermenistan ve Azerbaycan sınırları çizilirken “görünmez bir el” (SSCB) resmen Türkiye’nin Azerbaycan ile olan bağlantısını kesmek üzere kalem oynatmış.
Şimdi o sınırlar hemen kalkmasa da koridorların açılması gündemde.
Burada tabii bölge devletlerinin çıkarları da korunacaktır.
Yani bazı NATO Türkçülerinin propağandasını yaptığı “İran ve Rusya düşmandır” edebiyatı yerine bölge ülkelerinin daha büyük bir amaç için (Yeni İpek yolu-Asya Yüzyılı) anlaşmalarıdır.
Rusya, Azerbaycan, Türkiye ve muhtemelen İran’ın bundan sonra yeni dünya gerçekliğine uygun jeoekonomik koridorları düzenlemesi için önlerinde bir engel yok.
Ermenistan ise Batı ve diaspora rehininden kurtulmadıkça izole olmaya mahkum olacak.
Erivan o hastalıklı Türk düşmanlığı üzerine kurulu fanatizminden uyanıp bölgenin gerçeklerini kabul etmediği sürece dayak yemeye devam edecektir.
Türkiye’nin Azerbaycan’a ulaşan ve oradan Orta Koridor’un devamına Asya’ya, Çin’e uzanan yol için anlaşması gereken Rusya ve İran’ın da kendi ticaret koridorlarını güvenceye alması lazım.
Gerçi Gürcistan üzerinden Azerbaycan’a bağlanan yol da var ama Tiflis ve Erivan’ın Batı ile yoğun ilişkileri risk faktörüdür her zaman.
Bunun için en kısa zamanda bir Çin-Rusya-Türkiye-Azerbaycan-İran Zirvesi yapılmalı.
Ermenistan ve Gürcistan da uyum gösterirler ve Batı’dan emir almayı bırakırlarsa davet edilebilir.
Bunun benzer örneği Suriye’de gerçekleşti, Türkiye-Rusya ve İran’ın Astana süreci önemli bir mesafe kaydetti ama akamete uğradı.
Çünkü Ankara hala o ünlü ‘salıncak’ dış politikasından vazgeçemedi.
Bir gün Rusya’ya bir gün ABD’ye öbürsü gün Çin’e çiçek uzatarak bu işler yürümez.
Kafkasya’da da gerçek bir çözüm aranıyorsa Türkiye artık Atatürk’ün ünlü bölge merkezli dış politikasına dönmeli ve gerçek çözümler üretebilmeli.
Suriye ile terör konusundaki 1999’daki Adana Mutabakatı bunun en somut örneğidir.
2011’de bozulduğu için bugün bu kadar belanın içindeyiz.
küçük bir düzeltme yapayım, Adana Mutabakatı, 1998 yılında imzalandı.
Kendini mi kandırıyorsun yada bizi eşek mi sanıyorsun? Bu Rusçu İran’cı sevdanız Hizbullahçıları ve aydınlık yazarları bile geride bırakmış.
İran alenen Azerbaycanı tehdit ediyor ve eğer zengezur koridoru açılsa savaş nedenidir diyor. Eğer İran Türkiye ve Azerbaycana karşı direk düşmanlık ilan edemiyorsa o da güney Azerbaycanda yaşayan 35 milyon Azerbaycanli Türklerin korkusundandır. Yoksa Türkiye’nin burnunun dibinde Suriye ve Irak’ta Türkiye aleyhine Hizbullahı haşdişabiyi ve hatta PKK’yı ve esadı destekleyen irandır. Ermenistana savaş sürecinde ve hala silah ve ücretsiz yakıt veren irandır.
Google translate aracılığı ile iransitelerini oku, inanılmaz seviyede türk (Azerbaycan ve Türkiye) aleyhine yüksek hakaret ve faşist seviyede makaleler yazılıyor ve Persler ile güney Azerbaycan Türkleri arasında yorumlarda savaş alanı oluyor. Liberallerin gözünü ABD ve ab boyamış, sizin gözünüzü İran ve Rusya ve Çin boyamış. İranada rusada cinede Filistin’de ABD’ye de Avrupayada İsrailede siçeyim. Turan birliğini savunmayan türk değil, mandacıdır. Birisi liberaldır bu yüzden ABD mandacısıdır, birisi dincidir Arap mandacısıdır biride komünist veya doğucudur bu yüzden Rus Pers mandacısıdır.
ABD AB Rusya Çin ve Arap Birliği hepsi kendilerine birlik ve hegemonya kuruyorlar. Türklerin hegemonyası türk birliği ve turan ülkesidir. ABD Rusya ve Çin karşısında durmak için onlar gibi birlik ve hegemonya kuracaksınız yoksa mücadelenin ve milliyetçiliğiniz laftan ibarettir. 80 milyon Türkiye’nin gücü 500 milyon ab ve 320 milyon ABD ve 1.5 milyar nüfusu olan Çine varamaz. Ancak 500 milyon turan birliği ile olur.