Parola feodalite, işareti suskunluk

“Karanlık bir odada kara kedi aramak! Hele odada kedi yoksa”

Konfüçyüs

Türkiye Narin’e ağlıyor. Ağlamayı seviyoruz. Birkaç gün süren ağlama nöbetinin sonu geldiğinde görevimizi yapmış olmanın rahatlığıyla bir sonrakine kadar vicdanımızı rahatlatmış oluyoruz.

Dört yıl önceydi.

Ağrı’da bir evladımız benzer şekilde öldürülmüştü. Leyla Aydemir’di adı.

Tüm televizyonlar Narin’e odaklanmış durumda. Adli tıpçılar, hukukçular, psikologlar, sosyologlar, siyasetçiler ve elbette hiç eksik olmayan çok bilmiş laf ebeleri olayı masaya yatırmış durumda.

Her şey sorulup, sorgulanıyor.

Çoğu yorumda toplumsal çürümeden, insafsızlıktan ve vicdansızlıktan dem vuruluyor.

Diğer yandan, insanı yaralayan bir başka saptama var!

Narin melek oldu!

Öteki dünya algısını yaşamın orta yerine koyanların kurgusudur bu.

Narin’in melek oluşuna bakılırsa kimilerinin buna sevinmesi bile söz konusu olabilir.

Bir de Narin’in tabutuna iliştirilen gelinlik. Kadına biçilen rol böylelikle bir kez daha kalın kafamıza çivilenmiş oluyor.

Narin’i aramızdan alanları nerede aramalı?

Ölümcül koşulu suskunluk olan feodalite bu olayı araştıranların öncelikli ilgi alanı olmalı!

Cumhuriyet devrimlerinin yarıda kalanıdır feodalitenin kökünün kurutulması. Bugün Türkiye’yi uçurumun kıyısına taşıyan yarıda kalıştır feodaliteye son verilemeyiş.

Kinyas Kartal’ın köy enstitüleri konusundaki başkaldırısı çok iyi bilinir. Onun sözlerini duyan Demokrat Parti ve ondan da önce CHP’nin devrim yolundan dönmüş yılgın ve kolaycı kadroları gereğini yaptılar.

Feodaliteye son vermede önemli köşe taşı olan Tunceli’deki başkaldırının bastırılması söz konusu olduğunda katliamdan, bir kültürün yok edilmesinden dem vuranlar arasında aranmalıdır Narin’in başına gelenin nedenini. Kısaca, Tunceli’ye Dersim diyenler!

Çok parti, seçim ve demokrasi kılıflı gericilik kalkışmaları da az neden olmadı bu olaylara. Toprak reformuna, kula kulluğa ve benzeri geri kalmışlıklara son verilmesinin önüne geçenler kimlerse Narin’in katilleri değillerse de yüreklendirenlerdir.

Konfüçyüs’le başlamıştım. Narin olayında da amca, dayı, teyze, ana, baba, kardeş çıkmazından kurtulamadığımız sürece kök nedene varmamız olanaksızdır.

Bir AKP milletvekilinin vurguladığı gibi “suskunluk” öne çıkacaktır. Suskunluk bölgeye egemen feodalitenin olmazsa olmaz gereğidir.

Bir yerde rastladım.

Narin’in cenazesini almaya giden topluluktan bir kadının aykırı sözleri yanındaki erkek kılıklı alçağın yumruğuyla karşılık buldu. Ortalık yerde olduğu için yumrukla yetinildi. Başka bir ortamda o kadının da dünyası değişebilirdi.

Özetle, Narinleri, Leylaları ve adını bile duymadığımız nicelerini aramızdan alanları yanlış yerde arıyoruz.

Suçu ve suçluyu Cumhuriyet devrimlerinin yarıda kalmış olmasında aramalıyız.

Dersimciler, Seyit Rıza’yı kutup sayanlar, İskilipli Atıf’ta, Şeyh Sait’te, Saidi Nursi’de birleşenler yenilmedikçe Narinlere rahat yok.

Öyle bir bileşimdir ki bu içinde herkesi bulmanız olasıdır.

Sol maskeli feodalite odağı DEM parti de Hüda Par da ve hatta solculuğu kimselere bırakmayan particikler de bu bileşimin içindedir. Kurucu parti bile değişim, dönüşüm, halkla barışma düzenbazlıkları aracılığıyla bu bataklığın içine çekilmiştir. Bu bileşim Cumhuriyet karşıtlığının verimli tarlasıdır.

İşareti suskunluk olan feodalite parolasını çözmedikçe utancımız sonlanmayacak.

Çare kesintiye uğrayan Cumhuriyeti yeniden kurmakta.

Uygarlığı birkaç yüzyıl geriden gelip birkaç onyılda yakalayan Türkiye’nin üçüncü binyılda yeniden ortaçağ karanlığıyla baş başa kalmış olması yürek yakan ironiden başka bir şey değil.