Hüseyin Kaya yazdı…
Ne ekersen yeşeriyor.
Topraklar münbit mi münbit…
Sanki beşi bir yerde gibi ırmaklar, nehirler…
Bir tablo kadar biçimli karışıyor renkler ve bir o kadar mükemmel bir karışım…
Kelebeğinden ceylanına enva-i çeşit hayvanlar…
Dağlar heybetli, bereketli ovaların bekçileri…
Ovalar ki ağırlar, tazeleri sanki gerdek yatağı…
Denize sarkıtılmış bir kova gibi Anadolu.
İşte bütün bunlardır bu toprakların gerçeği!
Yeryüzü de böyleydi, bütün güzelliklerine karşın anlamsızdı.
Ve insan geldi topraklar memleket oldu, vatan sayıldı.
Bizim de vatanımız burası, bir bütün Anadolu.
Çok zor oldu nice mücadeleler, bitmez gayretlerle bize miras oldu.
Hep söyleriz, zor zamanlar geçiriyoruz diye.
Yoksunluk, yetersizlik, savaş, saldırı, fitne fesat; daha neler gördük!
Hep bu sefer doğrulacağız, yarına umutla bakacağız dediğimizde, hatırlayın her seferinde beklemediğimiz, olmayacak dediklerimiz oldu.
Yine aynı, değişmiyor yani…
Sert tartışmalar, boş lakırdılar, ele geçirilmek için yığınla ihtiraslar…
Derin fısıldaşmalar, kaybolan aklın hezeyanları, üç kuruşluk menfaatin şapşallıkları…
Cehalet, hırs, hurafe, putçuluk, zülumat, şüphe, ihanet yeni dönemin sanatları!
Kim kimi alt edecek, bütün mevzu bu… Budur bütün maharetleri.
İyiler bile son zamanlarında kaybediyorlar merhametlerini.
Bir referans bırakılmıyor, tarihte bölünmüş sahiplenmekte herkes kendi cesetlerini.
Kutsal desen temellük edilmiş. Nefes alamıyorsun, şarlatanlar bildiriyor imansız kehanetlerini.
Yalandan ölüyor herkes ve yalandır bütün hastalık isimleri.
Talandan besleniyor şehvet ve sahtedir şefkatleri.
Bütün bunlara rağmen bir umut var!
Adalet, yardımlaşma ve paylaşma mayamızda var.
Mayamızda olanlarla yeter ki aç kollarını ve yaraları sar.
Bak kula kul olanlar ne halde, dünya kötülere dar.
Tersinden okuyun niyetleri ve sıralayın insanın çektiği nedensiz eziyetleri.
Vatan bizim mekanımız, biz de imanımızın mekanıyız.
Bu yüzden vatan sevgisi imandandır.
Gömülürüz biz de… Vatandan bir parça toprağız!
Vatan olmak için bir araya toplanacağız.
Vatanla arkadaş, arkadaşlar kardeş…
Hep birlikte vatandaş olacağız.
Devletlerin şirket, vatandaşın eleman, haline dönüştüğü bu günlerde vatandaş olma bilincini ve önemini bizim insanımız da unutursa bence dünyanın sonunu ömrümüz yeter görmeye; yazılarınız hafızalarımızı canlandırıyor, teşekkürler.
Harika yazi