Evet ama!

CHP listesinden Milletvekili adayı Sadullah Ergin’in Adalet Bakanlığı döneminde hazırlanıp,  6’lı Masa destekçisi olan çok sayıda yazar, çizer, sanatçı kisveli kişinin de içerisinde yer aldığı “yetmez ama evetçilerin” desteğiyle“ hukuk sistemimizin” yok edilişinin üzerinden yaklaşık 13 yıl geçti. O hukuk sistemi ile kumpaslar kuruldu, hukukçu görünümlü tetikçiler eliyle suçsuz insanlar hapislere atıldı, maddi manevi işkence gördü. https://sendika.org/2010/09/yetmez-ama-evetciler-kimlerdir-mustafa-sonmez-cumhuriyet-46118/

15 Temmuz 2016’dan sonra, bir kısmı kendisini “kullanışlı aptal” olarak niteleyip, yanlış yaptıklarını kabul ediyormuş gibi yapsalar da, büyük çoğunluğu, derin bir sessizliğe bürünerek o zamanki çizgilerini korudular, uygun zamanın gelmesini beklediler. Şimdilerde büyük bir çoğunlukla 6’lı masayı destekliyorlar.

Bu yazıda ele alacağım konu, o dönemde çoğunlukla “yetmez ama evet” çizgisine karşı çıkmış olan, şimdilerde ise “Tayyip Erdoğan’dan kurtulmak” için 6’lı masayı destekleyenlerle, “yetmez ama evetçileri”, Sadullah Ergin’i, Abdullah Gül’ü, Balyoz ve Ergenekon gibi kumpas davalarının fail ve mağdurlarını, aynı çizgiye getiren süreç.

Sorduğunuzda kendilerini çoğunlukla Atatürkçü, Cumhuriyet değerlerine sahip, demokrasi yanlısı kişiler olarak tanımlayan bu kesimin, ortak ama aynı zamanda kendilerini yetmez ama evetçilerden ayıran özellikleri, “neden 6’lı Masayı destekliyorsunuz” diye sorduğunuzda, kerhen bu masayı desteklediklerini doğrudan ya da ima yoluyla ifade ediyor olmaları. Erdoğan gitsin, gerisi kolay diye düşünüyor, bir çok açıdan yanlış olduğunu bildikleri, içlerine sindiremedikleri ittifakı savunmaya çalışıyorlar.

Masanın ortakları ve söylemleri konusunda çekinceleri, katılmadıkları şeyler olsa da bağırlarına taş basıp sandığa gideceklerini, millet ittifakı adaylarını destekleyeceklerini belirtiyorlar. Eleştirdiğinizde, çoğunlukla size katıldıklarını ehven-i şer yani kötülerin en iyisi olarak oy tercihlerini 6’lı masa lehine kullanacaklarını söylüyorlar.

Aslında kendileri de tam olarak ikna olmadıklarından olsa gerek, bu tutumlarını eleştirenlere acımasızca saldırıyor, “evet ama” diye başlayıp, işi, son 20 yılda, doğrudan AKP’ye karşı çıkmış insanları dahi, AKP’li olmakla, AKP’ye hizmet etmekle suçlamaya kadar vardırıyorlar.

Bu gün yaşananları, 2014 Ekmeleddin olayı ve “tıpış tıpış gidecekler” sözleriyle başlayıp, 2018 seçimlerini bile isteye AKP’ye hediye eden siyasi çizginin, baştan planlanmış, kaçınılmaz sonucu olarak görmek sanırım yanlış olmayacaktır.

Görünen o ki, Özal gittiğinde her şeyin güzel olacağını düşleyen 12 Eylül artığı Özal’ın tamamlayamadığı borç paraya dayalı -kamusal altyapı özelleştirmeleri dahil- neo-liberal dönüşümü, Özal’dan kurtuluş diye görülen DYP-SHP iktidarının sürdürdüğünü fark edemeyen körlük, bir kez daha toplumun geneline hakim olmuş durumda.

Özal gitse de, 24 Ocak 1980 Kararları ve 12 Eylül darbesi ile uygulamaya konulan, ulusal ekonominin ve üniter devletin tasfiyesi üzerine inşa edilmiş siyasi programın, Ecevit ve Erbakan hükümetleri dahil olmak üzere 43 yıldır kesintisiz devam ettiğinin farkına varamayan, varsa da görmezden gelmeyi tercih eden “evet amacılar”, şimdilerde, Tayyip Erdoğan gittiğinde her şeyin farklı olacağını, yalnızca bir kişi değiştiğinde her şeyin değişeceğini, 300 milyar yeni borçla ülke ekonomisinin uçuşa geçeceğini hayal ediyorlar/etmek istiyorlar.

Ahmet Müfit